Het Klimbos

461 10 0
                                    

(Deel 32! Sorry dat ik een week lang geen nieuwe delen gepost heb! Ik ben op vakantie dus ja. Ik ben hier nog 1 week, iets minder. Ik blijf nieuwe delen maken vanaf nu! Laat ook weten wat er moet gaan gebeuren! Smut of geen smut?! En andere dingen die leuk kunnen zijn! Ik heb trouwens ook de 1.4k reads AAAAH ik kan het echt niet geloven eigenlijk. Ik had dit nooit verwacht. Love julliee!!)

"Oh mijn moeder appt me dat ik naar huis moet gaan!" zeg ik.

"Oh ja! Het is al best laat" zegt Koen die zijn telefoon snel checkt voor de tijd.

"Moet ik met je meelopen?" vraagt Matthy.

"Nee dankje! Het is nog licht dus er kan niet veel ergs gebeuren!" zeg ik. Het is heel lief van Matthy dat hij dit voorstelt.

"Dat is goed!" zegt Matthy. Hij kijkt dan naar beneden, maar ik heb dat niet door want ik loop al weg. Rauol die loopt met me mee naar de deur.

"Zien we je vrijdag weer?" vraagt Raoul.

"Ja! Ik app als ik eraan kom!" zeg ik.

"Is goed! Doeii!" zegt Raoul en ik loop de deur uit.

Een paar minuten later ben ik thuis. Ik ga gelijk naar bed want het is al best laat en morgen moet ik wel weer naar school. Ik kijk nog een half uurtje netflix en dan ga ik slapen.

2 schooldagen gaan snel voorbij. We doen eigenlijk helemaal niks meer op school. Ik heb de toetsweek al gehad. We mogen elke les gewoon weg en dan gaan we naar de supermarkt.

Na school dan ga ik naar de jongens toe. We gaan naar een klim bos. Ik en Milo hebben allebei hoogtevrees. Het is heel grappig. Koen, Robbie en Matthy die duwen mij en Milo heel de tijd van de kabelbanen af. Of tenminste ik en Milo vinden het wat minder grappig.

Op een gegeven moment is iedereen al van de kabelbaan afgegaan alleen ik en Matthy moeten nog.

"Wie gaat eerst?" vraag ik.

"Jij" zegt Matthy.

"Kutzooi!" zeg ik.

"Wat is er" zegt Matthy lacherig.

"Ik ben bang man!" zeg ik. Matthy lacht. Hij geeft me een knuffel. Ik hou van Matthys knuffels. Matthy is zo zacht en hij geeft zulke fijne knuffels. Ik voel me echt een fangirl nu die op Matthy simpt. Ik was een Matthy simp, maar dat ging weg. Nu vind ik hem denk ik echt leuk.

"Moet ik eerst gaan?" vraagt Matthy.

"Nee ik ga wel eerst!" zeg ik.

"Oke" zegt Matthy. Ik ga van de kabelbaan af. Elke keer als ik ervan af ga vind ik het best leuk. Het begin is alleen gewoon eng.

Matthy die komt ook. Hij gilt heel hard met een hoge piepstem. Iedereen gaat daar helemaal stuk om

"Waarom duurde het zo lang voordat jullie kwamen?!" vraagt Koen.

"Uh.. we waren allebei bang!" zegt Matthy. Dat liegt hij. Ik kijk naar Matthy. Ik lach naar hem. Hij lacht terug.

"Komen jullie nog?!" vraagt Raoul uit de verte. Hij was blijkbaar al verder gegaan. We gaan allemaal snel achter elkaar aan. We moeten nu over dingen lopen die heel erg bewegen. Je kan je ook nergens aan vast houden. Op een gegeven moment staat Milo die voor mij loopt stil.

Ik gil "Milo loop door!!"

"Neee!" gilt Milo met een hoog stemmetje terug. Ik wil Milo verder duwen omdat we toch vast zitten, maar dan verlies ik mijn balans en val ik, bijna. Matthy vangt me op. Hij liep achter me. Hij heeft me beet net boven mijn heupen. Ik krijg vlinders in me buik. Wow. Nooit gedacht dat ik dat kon voelen door Matthy.

Ik kijk achterom met een lach. Ik had me al voorbereid op vallen.

"Dankje" zeg ik.

"Geen dank!" zegt Matthy.

"Nou tortelduifjes! Lopen jullie door?" roept Koen die achter Matthy loopt.

"Hou je bek simp!" roept Matthy terwijk hij zich omdraait hij begint met Koen te stoeien.

"Simp?! Ik?!" zegt Koen. Elke keer als hij bij de letter i van een woord komt slaat zijn stem over.

"Ja jij ja!" zegt Matthy. Ik vind het echt grappig als Koen en Matthy op elkaar 'boos' zijn.

"Kom je nog fiene?!" roept Milo die ondetussen alweer verder gelopen was.

"Jaa!" roep ik terug. Ik ren snel door zonder na te denken. Raoul, Robbie en Milo die staan al op het platform op mij te wachten. Ze gaan helemaal stuk. Geen idee waarom.

"Waarom lachen jullie?" vraag ik. Ik lach ook een beetje om de lachen van de jongens.

"D- de manier waarop jij dat ding oprende!" lacht Robbie.

"Ja! Dat ding wiebelt ziek hard!" zeg ik. De jongens lachen alleen maar harder.

"Waarom lachen jullie?" vraagt Koen die net samen met Matthy ook op het platform zijn gaan staan.

"Ze lachen om de manier hoe ik hiernaartoe rende" leg ik uit. Koen begint ook te lachen.

"Nou, lopen!" roept Matthy naar Raoul. Raoul die gehoorzaamt Matthy na een paar seconden.

"Ehy dit is het laatste parkour!" roept Raoul.

"Huh? Nee echt?!" zegt Koen. Zijn stem slaat over.

"Echt?!" doet Milo, Koen na. Koen wordt boos en Milo en Koen beginnen weer te stoeien. Matthy wordt half geplet dus wordt hij ook boos.

"Ik ga wel eerst!" zegt Robbie.

"Ja! Ik ga na jou!" zeg ik tegen Robbie. Uiteindelijk komen we allemaal bij het laatste platform. Daar mogen we er weer vanaf. Zodra ik op de grond sta ga ik liggen voor de grap.

"Wat heb ik je gemist!" zeg ik tegen de grond voor de grap. Milo komt naast me liggen en doet hetzelfde.

"Doe de uittro vanaf daar!" zegt Koen.

"Welterusten!" zegt Milo. Iedereen gaat daarom stuk. Milo die doet alsof hij slaapt.

"Nou doe jij hem maar fiene!" zegt Koen.

"Tot.. geen idee! Want ik weet niet wanneer deze video geupload wordt! L Plus C!! En abonneer nog evennn!" zeg ik. Dat L plus C zeg ik, omdat allemaal mensen die ik ken dat altijd op hun verhaal zetten als ze een nieuwe post hebben. Iedereen gaat daarom stuk.

"En wat zeggen we dan?!" vraag ik.

"Joe! Joe!" zegt Matthy die aan het filmen is en de camera naar zich toe draait. Hij doet zelfs het hand gebaar na van Bram.

(Okee dat was het deel! Laat echt serieus ff weten wat jullie ervan vinden en wat er nog moet komen! Ik heb niet zo heel veel ideeën meer en ik heb het gevoel dat alles veeltste lang duurt. Ik ben nogsteeds echt heel dankbaar voor de meer dan 1k reads. Love jullie allemaal!! xx fiene!!)

Het VoetbalveldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu