(deel 24)
Ik dump mijn spullen ergens op een plek waar mensen er niet veel last van hebben. Dan zegt Robbie "Oke maar wat gaan we nu doen dan, want we gaan nog niet slapen".
"Oh ik was wel al van plan om te gaan slapen" zegt Matthy.
"Oke Matt ga jij maar lekker slapen" zegt Rob. Matthy loopt naar de bank en gaat liggen. Er staat alleen nog maar een bank in de woonkamer en een tv. Niet heel veel meer behalve rommel.
"Nou Matt gaat lekker slapen. Wat gaan we doen?" vraagt Koen.
"We kunnen buiten een rondje gaan lopen" zegt Raoul.
"Een rondje lopen?!" zegt Milo met een wat hogere stem.
"Ja! Waarom niet" zegt Raoul.
"We kunnen beter gaan voetballen" zegt Koen.
"Jaa!" zegt Milo net alsof hij een kleuter is die een ijsje van zijn moeder mag.
"Zullen we gaan voetballen dan?" vraagt Robbie.
"Ja!" zegt iedereen. Blijkbaar lag er ergens random in dit huis een bal, dus hoeven we daar niet lang meer voor te zoeken. Raoul pakt de bal.
"Mag ik is?" vraagt Milo aan Raoul.
"Hoezo?" vraagt Raoul.
"Gewoon even beethouden" zegt Milo. Je kan aan hem zien dat dat het gene is wat hij er niet mee gaat doen.
"Je gaat hem niet door het huis heen schieten he?" zegt Raoul.
"Neee!" zegt Milo.
"Oke" zegt Raoul en hij geeft de bal aan Milo. Vervolgens schiet Milo de bal de deur uit. Hij komt in de voortuin van de overbuurman terecht. Iedereen wordt boos op Milo.
"Ja jij gaat hem halen hoor!" zegt Matthy die al even van de bank af is.
"Nee" zegt Milo.
"Jawel, wij gaan het niet doen voor je" zegt Matthy. Alles wordt gefilmt ondertussen. Milo haalt uiteindelijk toch de bal. Hij ligt ergens tussen de bosjes. Net als hij de bal heeft en weg wilt lopen komt de bewoner uit het huis. Hij wordt boos op Milo. Iedereen gaat stuk erom. Milo lult zich eruit en we lopen de straat uit.
De weg naar het voetbalveld is een en al gaos. De bal is zelfs een keer in de sloot beland. Dit keer door Rob. Hij moest de bal uit de sloot halen en toen viel hij er bijna in. Zijn ene voet is nog helemaal nat.
Als we eindelijk bij het voetbalveld aankomen, is het heel gezellig.
"Besef hier hebben we elkaar ontmoet he" zegt Robbie.
"Dat was echt een geweldige video!" zegt Milo.
"Dit wordt ook een geweldige video hoor. Ik bedoel Robbie die viel bijna in de sloot en Milo werd aangevallen door onze buurman" zegt Raoul. Iedereen lacht.
We schieten gewoon een beetje heen en weer en we doen de crossbar challange. Op een gegeven moment gaat de zon al onder. Iedereen is een beetje klaar met voetballen. We zijn nu alleen nog maar aan het kloten. We liggen op de grond en we lachen ons dood.
Als ik gewoon met Milo een grappige ruzie heb, dan voel ik ineens dat iemand mij beetpakt. Hij tilt me op en hij draait mij van Milo weg. Aan zijn lach te horen is het Matthy.
"Kom we gaan haar johnassen!" zegt Milo.
"Ja!" zegt Matthy lacherig.
"Nee!!" gil ik.
"Jij pakt de benen" zegt Matthy. Milo pakt mijn benen beet en ze rennen met mij het hek uit, naar het meer naast het voetbalveld. Ik heb er vaker in gezwommen dus ben ik niet bang voor wat er allemaal in het water zit. Ik heb alleen geen zin in nat worden.
"Wacht!" schreeuwt Koen. Hij rent met de andere jongens en de camera in zijn hand naar ons toe.
"Neee!" gil ik weer. Matthy en Milo beginnen af te tellen.
"3... 2... 1..." zeggen ze in koor, en ik word het water in gegooit. Voordat ik in het water landt gil ik nog keihard. Als ik in het water ben voel ik de bodem niet. Het is nogal diep. Ik vind dat juist wel fijn, want ik haat al die klei en planten op de bodem. Ik zwem naar boven. Ik kom zo uit het water dat mijn haar niet in mijn gezicht komt, maar dat het mooi naar achter zit. Ik kom boven water. Ik hap eerst naar adem. Dan zorg ik dat al het water uit me ogen gaat. Ik probeer om mijn mascara niet uit te vegen, maar waarschijnlijk is dat het toch al. Ik hoor de jongens lachen. Ik zit tot mijn nek in het water. Matthy loopt naar de kant toe om mij eruit te tillen. Hij steekt zijn hand uit. Hij lacht ook nogsteeds. Ik zwem naar de kant toe. Al snel kan ik staan.
"Ohh" hoor ik Raoul zeggen. Ik kijk naar Raoul, waarom zegt hij dat? Is er iets mis? Raoul kijkt niet naar mijn gezicht, maar naar mijn lichaam. Ik kijk ook naar mijn lichaam. Mijn witte topje. Hij schijnt door. Matthy had het ook al gezien. Hij haalde mij zo snel mogelijk uit het water. Hij ging voor mij staan zodar niemand mijn doorschijnend topje kon zien, en zei tegen de jongens
"Haal mijn trui die op het bankje ligt! En snel!".
De rest van de jongens die waren ook stil. Net als ik. Ik weet dat dit niet hun bedoeling was.
"Dit was niet de bedoeling" zegt Milo, en hij wilt naar mij toe lopen, maar dan bedenkt hij zich dat hij mij en mijn doorschijnend topje dan weer gaat zien en dat dat raar is. Hij stapt daarom weer naar achter.
Matthy staat nogsteeds voor mij. Hij trekt zijn shirt uit. Ik kijk heel even naar zijn lichaam. Het is echt gespierd en mooi. Hij geeft zijn shirt aan mij en zegt "Hier dan kan je je afdrogen".
"Maar dan heb jij een nat t-shirt" zeg ik.
"Maakt niet uit, ik loop wel naar huis met een nat shirt" zegt hij.
"Weet je het zeker?" zeg ik.
"Ja! Neen nou maar" zegt Matthy lachend.
"Oke" zeg ik ook lachend. Ik begin mijn gezicht af te drogen. Koen die is ondertussen al aangekomen met Matthys trui en heeft hem aan Matthy gegeven.
"Hier" zegt Matthy, en hij geeft zijn trui aan mij. Ik twijfel niet en ik neem zijn trui van hem aan. Het is een donkerblauwe trui van Ralph Lauren. Ik geef Matthy zijn shirt aan hem terug. Hij is een beetje vochtig.
"Uhm" zeg ik. Ik sta met Matthys trui in mijn handen, maar ik ga hem niet over mijn zeiknatte topje aandoen. Heel zijn trui wordt dan nat en dat zit ook niet zo lekker.
Matthy merkt volgens mij aan me dat ik me om wil kleden, dus vouwt hij zijn t-shirt uit en houdt hij hem languit beet. Zo kunnen de rest van de jongens mij niet zien.
Ik draai mij om en ik trek mijn topje over mijn hoofd uit. Vervolgens doe ik Matthys trui aan. Ik draai me dan weer om naar Matthy en ik zag dat hij de andere kant op keek. Dat stelt mij gerust. Als ik mij omdraai kijkt hij wel naar mij.
"Ja?" zegt hij.
"Ja ik ben klaar" zeg ik.
"Mooi" zegt hij en hij doet dan zijn half natte t-shirt aan.
"Sorry. Het was niet de bedoeling" zegt Raoul gelijk.
"Ja inderdaad het was niet de bedoeling" zegt Koen.
"Sorry. zullen we maar naar huis gaan?" zegt Milo dan.
"Jullie zeggen allemaal wel sorry maar Matthy moet sorry zeggen tegen ons hij heeft ons uitzicht verpest met zijn dikke lichaam" zegt Robbie. Ik moet daarom lachen. De rest ook.
(Oke dit is een best lang deel soortvan. Voor mij tenminste wel. Hopelijk vinden jullie het leuk. Laat dat ff weten!!! xx F)

JE LEEST
Het Voetbalveld
FanfictionFleur van 15 jaar oud is fan van de bankzitters. Haar vriendinnen (Sofie, Tirza, Emmely en Esmee) zijn ook groot fan. Fleur houdt erg veel van voetbal en is ook elke dag te vinden op het voetbalveld met haar vriendinnen. Net zoals op een normale dag...