Het Voetbalveld

Wentelteefjes

(Deel 44 alweerr)

Ik heb alle ingrediënten al gepakt. Matthy is ondertussen al het ei, melk, kaneel en de vanille suiker in een diep bord aan het mixen met elkaar. Ik verhit de margarine alvast in de pan. Als ik daarmee klaar ben kijk ik of Matthy al klaar is. Ik kijk naar het bord. Hij is nog niet klaar. Dan kijk ik Matthy aan. Hij heeft een lachje op zijn gezicht. Hij is zo schattig als hij zo lacht. Dan kijkt hij me ineens aan. Ik krijg het gelijk warm en ik begin dezelfde lach al hem op mijn gezicht te krijgen.

¨Ben je al bijna klaar?¨ vraag ik terwijl ik hem niet meer aankijk.

¨Ja! En nu?¨ vraagt Matt.

¨Dan doop je dat brood in dat bord¨ leg ik uit. Ik lach nogsteeds. Ik weet niet of iemand me ooit zo veel en lang heeft laten lachen zonder dat het nep is. 

Matthy legt het brood in het bord met het mengsel. Hij draait het ook nog een keer om. Ondertussen ben ik de margarine al aan het verspreiden in de pan.

Als ik daarmee klaar bent komt Matthy al aan met het broodje aan zijn vork. Hij komt heel dicht bij mij staan om het broodje in de pan de leggen. Ik krijg er weer kriebels in mijn buik van. Toch probeer ik me te focussen op het broodje die ik nu aan het bakken ben in de pan. 

Niet veel later is het broodje klaar en leg ik hem op een bord. Zo maken ik en Matthy nog een paar wentelteefjes.

...

Eindelijk we zijn klaar. Nu moeten we ze alleen nog opeten. Daar deden we dit allemaal voor. Ik gooi een hele hoop suiker op mijn wentelteefjes en dan snijd ik ze in stukjes. 

Ik ga op het kookeiland zitten en ik pak mijn bord en een vork. Thuis ga ik altijd op het aanrecht zitten. Dat zit gewoon lekkerder ofzo. Matthy kijkt me een beetje verward en lachen aan. Ik moet daarom lachen. 

Vervolgens loopt hij langs me met zijn vork en steelt hij een stukje van mijn wentelteefje van mijn bord. Snel loopt hij dan naar de barstoelen die aan de andere kant van het kookeiland staan. Koen is ondertussen al weg. Hij heeft zijn bord laten staan.

Ik leg mijn bord weer naast me op het aanrecht en ik spring van het kookeiland af. Dan pak ik mijn bord weer op en ga ik naast Matthy zitten op een barstoel. 

Ik eet mijn wentelteefjes verder op, net als Matthy. Als ik bijna klaar ben kijk ik naar Matt zijn bord. Ik was echt nog niet vergeten dat hij een stukje van mij gestolen had. Ik steel daarom een stukje terug. 

Als ik dat doe kijkt hij me lachend aan. Ik moet ook lachen daarom.

Dan eet ik ook mijn laatste stukje op en breng ik mijn bord naar de vaatwasser. Als ik alles opgeruimt heb pak ik mijn laptop weer en loop ik naar mijn kamer.

Ik zet ik hem op mijn make-up tafel. Ik ga me nu pas opmaken. 

Terwijl ik mijn make-up doe, luister ik mee met de les die online gegeven wordt. Ik heb toch niet veel beters te doen.

Als ik bijna klaar ben wordt ik gebelt door Koen. Ik neem op.

¨Wat is er?¨ vraag ik nieuwsgierig. 

¨We wilde een potje Among Us gaan spelen met z'n allen vanmiddag. Doe je mee?¨ vraagt Koen. ( Oke, ik weet dat Among Us echt gaar geworden is nu met die rare updates enzo, maar je moet ff doen alsof het nog net zo is als toen het nog leuk was) Oh ja dat spel bestaat ook nog. De vorrige lockdown was dat echt zo leuk. Ik heb ook alle videos van de jongens gekeken waarin ze Among Us gingen spelen. Ik vond het zo leuk altijd. 

¨Ja tuurlijk! Ik heb dan wel nog online les, maar dat maakt niet uit¨ zeg ik. Ik heb dan Nederlands les, maar die vrouw die deed altijd de absentielijst en daarna moesten we opdrachten gaan maken de hele les door die niemand maakte. 

Ik maak me verder op en dan ga ik weer me bed in met mijn laptop om tiktok te gaan kijken op mijn telefoon. Net als ik dat wil gaan doen hoor ik Matthy's deur dicht gegooit worden. Waarschijnlijk door hem zelf. Matthy is echt schattig... wacht, vind ik hem nou echt leuk!? Er zit 7 jaar tussen ons. Dat is nog veel meer leeftijdsverschil dan het verschil tussen Jade en Gio. Matthy vindt mij sowieso ook niet leuk, dus ik kan maar beter gewoon vrienden met hem blijven... maar hij kijkt heel de tijd naar me. Elke keer als ik hem aankijk kijkt hij mij al aan. En hij is altijd zo lief tegen mij en net als met het bakken van de wentelteefjes komt hij weer heel dicht bij me staan terwijl het helemaal niet hoeft. Hij gaf me zijn trui toen ik in de sloot gevallen was en hij beschermde me toen ook. En in het zwembad was hij heel de tijd bij me... en achter me. Ik weet niet wat ik daar van moet denken. Hij is zeven jaar ouder, maar ik vind hem wel leuk... denk ik Terwijl ik aan hem denk krijg ik heel veel kriebels in mijn buik. Niemand heeft me ooit zo laten voelen. 

Ik weet het nu zeker. Ik vind hem leuk. 

Ik krijg er een lach op mijn gezicht van, die verdwijnt alleen weer snel. Waarschijnlijk vindt hij me niet leuk. Ik ken hem ook nog niet zo lang, Misschien weet hij het nog niet. De komende weken ben ik gelukkig wel elke dag dichtbij hem. Misschien merk ik dan wel of hij me echt leuk vindt of niet.

(Wauww ze is erachter gekomen dat ze Matthy echt leuk vindt. HHAHAHAHHA wat cringe dit weer. Maar ja ik ga nu me wiskunde leren want ik heb morgen 2 toetsen en moet echt nog 3 paragraven ofzo, dus ja

LAAT EEN STERRETJE ACHTER ALS JE WILT!!!

En laat ff weten wat je er van vond, en laat je ideeen weten wat je in dit boek wilt zien!!!

xxx fiene)