(Deel 28)
Ik word wakker. Milo die richt de camera op me gezicht. Ik draai me om. Niet iedereen hoeft me slaaphoofd te zien, en ik ben nog niet helemaal wakker.
De meiden zijn al aan het eten. Die hebben vanacht gewoon lekker in hun bed geslapen. Matthy is nog aan het slapen.
"Fiene maak Matthy is wakker" zegt Milo.
Ik schud Matthy heel overdreven wakker. Voor de grap. Ik zie een lach op Matthys gezicht komen.
Hij zegt "Ik wil gewoon nog slapen" met een zielige en slaperige stem.
Hij draait zich om naar mij toe, en hij pakt mij vast. Hij knuffelt me. Het is alleen geen fijne knuffel. Ik word half gewurgt. Dat doet hij express. De camera is nogsteeds op ons gericht. Hij weet dit ook. Hij laat me na een paar seconden los.
Ik sta dan op en ik loop naar de keuken toe. Ik pak een glas en vul hem met water. Ik heb de hele nacht natuurlijk niks gedronken dus heb ik nu dorst.
"Wie moeten er nog allemaal eten?" vraagt Raoul. Alleen Ik, Matthy en Milo moeten nog eten. Milo was blijkbaar ook vrij laat wakker.
We gaan allemaal eten, en na het eten help ik nog even met de vaatwasser inruimen en de tafel af dekken.
"Oh ja we gingen toch naar de Ikea?" zegt Matthy ineens.
"Ja voor Fiene haar kamer. Wie willen er allemaal mee trouwens?" zegt Raoul. Matthy, Milo, Juultje en Koen willen mee. Raoul gaat ook mee, en ik natuurlijk ook.
Ondertussen zijn we al helemaal klaar met alles opruimen in de keuken.
"Ben je eigenlijk al op je kamer geweest fiene?" vraagt Raoul.
"Nee" zeg ik eerlijk, en op het eind lach ik een beetje.
"Gaan we dat eerst doen toch" zegt Raoul.
"Ik ben eigenlijk ook nog nooit op zolder geweest" zegt Juultje. Uiteindelijk gaat iedereen die mee naar de Ikea gaat mee baar boven.
Als we op zolder zijn is er eerst een soort hal. er zijn 2 deuren. 1 rechts en 1 links. We lopen de linker kamer in. Het is een grote kamer met veel opties. Ik ben van plan gewoon een normaal bed te nemen met een kast en alle standaard dingen in een kamer. Niet veel speciaals.
"Nou dit is je kamer" zegt Raoul.
"Dit is echt ziek groot" zeg ik.
"Je slaapt thuis toch ook op zolder?" vraagt Raoul.
"Ja" zeg ik terug.
"Dus dan ben je waarschijnlijk wel gewend aan de hitte in de zomer gelukkig" zegt Raoul.
"Ja" zeg ik, en ik lach. Heel de tijd kijk ik rond in de kamer. Het is echt heel mooi. Er zit al een visgraat vloer in en alle muren en het plafond is al helemaal wit geverfd.
"Zullen we maar naar de Ikea gaan?" zegt Koen. Niet veel later stappen we de deur uit. Mijn schoenen waren gelukkig alweer droog. Ik heb er gister oude kranten ingedaan namenlijk.
We moeten iets minder dan 1 uur naar de Ikea rijden. Als we aankomen nemen we 1 normaal karretje mee. De andere soort karretjes staan namenlijk beneden.
We lopen gelijk door naar de kasten. Dat is het eerste ding dat we nodig hebben. We lopen ongeveer 5 minuten door alle kasten heen om te zien welke mooi is.
Dan roept Juultje mij ineens "Fiene! deze is wel mooi" zegt ze terwijl ze ernaast staat. Ik loop naar haar toe. Ze staat naast een kast met 4 lades. Hij is wat hoger dan 1 meter.
Ik vind hem wel mooi dus zeg ik "Ja deze is mooi!" ik open een paar lades om te kijken hoe groot ze van binnen zijn. Koen komt ook aangelopen.
Hij zegt "Ehy deze is mooi!".
"Ja dat vinden wij ook" zegt Juultje.
"Doen we deze toch gewoon? We kunnen er moeilijk over gaan doen, maar als je hem mooi vind dan nemen we deze gewoon toch?" zegt Koen.
"Ja doen we deze toch? Hoe duur is ie?" zeg ik.
"Wij betalen alles he trouwens dat je het weet" zegt Koen dan.
"Nee joh" zeg ik. Ik denk dat mama en papa dat vast niet zo erg vinden als ze moeten betalen.
"Jawel! Jij komt bij ons wonen. We zijn al blij dat je überhaupt hier 1 dag per week wilde wonen dus wij betalen gewoon! Met de bankzitters pas" Zegt Koen dan.
"Nee me ouders willen ook best een deel betalen ofzo" zeg ik.
"Nee wij betalen! Maak je er maar geen zorgen om" zegt Raoul die er ondertussen ook bij is gaan staan.
"Laat hun nou maar betalen" zegt Juultje tegen mij.
"Oke" zeg ik.
"Mooi! Raoul schrijf jij op in welke stelling alles staat?" zegt Koen.
"Waar zijn Matthy en Milo eigenlijk?" vraagt Juultje.
"Die zitten vast wel in het cafe" zegt Koen. Iedereen moet daarom lachen. We lopen verder naar de kledingkasten. Daar zijn Milo en Matthy ook. Ze lieten mij schrikken toen ik een soort gang in liep. Ik schrok echt heel hard, Matthy gaf mij ook nog een knuffel daarom.
Al gauw vinden we een kledingkast. Hij heeft spiegels en schuifdeuren. Het is een grote kast, maar ik heb nogal een shopverslaving, dus dat is wel goed.
Dan komen we bij de bedden aan. We lopen rond in de showrooms. Matthy vindt dan ineens een bed. Hij is serieus mooi. Iedereen heeft een goeie stijl hier. Daar ben ik blij mee, want meestal zeg ik heel snel of iets lelijk is of niet en ik vind het nogal lastig om dat te zeggen tegen hun. Ik loop samen naar Matthy toe die blijkbaar een mooi bed gevonden heeft.
Matthy die staat naast het bed. Hij kijkt naar het bed en dan naar mij en dan naar Milo om van ons gezicht af te lezen of we het mooi vinden of niet. Ik vind het een mooi bed. Het is vrij hoog. Dat vind ik fijn.
"En?" zegt Matthy.
"Ik vind hem leuk!" zeg ik.
"Misschien ligt hij nu niet lekker maar we moeten nog een nieuw matras kopen natuurlijk" zegt hij.
"Ja klopt, maar ik vind hem echt mooi" zeg ik. Dan roept Juultje mij dat ze een bed gevonden heeft. Ik loop naar de showroom naast onze showroom. Dat is waar Juultje is. Er staat een bed. Hij is niet net zo mooi als die Matthy gevonden heeft, maar hij is ook mooi.
"Kijk" zegt Juultje.
"Deze is ook leuk" zeg ik.
"Oh hadden jullie al een andere?" vraagt Juultje.
"Ja hiernaast. Kijk" zeg ik en ik loop weer naar de andere showroom.
"Oh deze is misschien wel mooier" zegt Juultje.
"Ja ik vind deze ook mooier" zeg ik eerlijk.
"Deze doen?" zegt Matthy.
"Ja!" zeg ik.
"Waar is Raoul, want hij heeft dat briefje met in welke stellingen alles ligt toch?" zegt Milo. Raoul komt dan net aangelopen met Koen. We zeggen dat we dat bed willen en Raoul schrijft op waar hij in het magazijn ligt. We gaan dan door naar de bureaus en stoelen en we hadden nog van het begin een paar decoraties. Dan lopen we door naar het magazijn.
(zo dat was t deel weer. Laat weten wat we nogmeer in moet komen! En laat ook weer weten wat je er van vind! Kusjes fiene)
JE LEEST
Het Voetbalveld
FanficFiene van 15 jaar oud is fan van de bankzitters. Haar vriendinnen (Sofie, Tirza, Emmely en Esmee) zijn ook groot fan. Fiene houdt erg veel van voetbal en is ook elke dag te vinden op het voetbalveld met haar vriendinnen. Net zoals op een normale dag...