KABANATA 29
"MAY UNA KANA NG MISYON."
Agad na bungad sa akin ng makapasok ako sa agency. Agad agad? Kakapasok ko pa lang ng limang buwan tapos may misyon na agad na ibibigay sa akin?
Bumalatay ang pagtataka sa mukha ng mga boss ko dahil hindi ako umimik.
"Ms. Ada? Narinig mo ba ako?" May diin ang pagkasabi nito.
"Opo, gusto ko lang malaman bakit? Akala ko poba mag isang taon po muna ako, eh limang buwan pa lang ako." Nagtataka kong sabi.
"You are the one who available now, so nasagot kona?" Walang emosyon na saad nito.
Tumango lang ako na may alinlangan sa isipan ko.
"And nakita ko ang report tungkol sayo. Kahit bata ka, kaya mong makisabayan sa mga mas matanda Sayo. So i believe you can do the mision. That's all, go back to your ward." Maawtoridad niyang sabi. "Ibibigay ko ang impormasyon na dapat mong malaman sa papatayin mo." Pagkatapos nitong magsalita ay saka naman ito umalis.
Tahimik lang ako bumalik sa ward ko. Ito ang unang beses na tao na ang babarilin ko at hindi na carton. Kaya ko toh!
Habang naglalakad ako ay agad bumalatay sa mukha ko ang takot pero agad ko din itong inalis. Dapat hindi ako matakot, kailangan ko gawin ito. Kailangan.
Saktong pagkarating ko ay tumawag sa akin si kuya jordan.
"Kuya jordan!" Masayang bati ko sa kaniya ng masagot ko ang tawag.
"Hey, what you doin?"
"Hmm nothing, ikaw po? Kamusta pala study mo kuya?"
"Still studying, nga pala kailan ulit ang balik mo dito?"
Napatigil ako sa tanong ni kuya jordan. Oo nga pala, hindi na kami magkasama sa bahay. After kasi akong matanggap sa organization ay madalang na lang din kami magkita. Ang huling pagkikita namin ay nuon nakaraan buwan pa. And I miss him so much.
About kay nanay mila, simula ng malaman ko ang tungkol sa totoong mommy ko ay bigla na lang ito nawala sa bahay. Hindi ko kung saan siya pumunta basta na lang ito umalis na parang walang nangyari. Hanggan ngayon ay hindi ko pa din alam ang tungkol sa pagkawala ng mommy ko. At sigurado akong may nalalaman si Nanay Mila, na ayaw niyang sabihin sa akin. Yun ang bagay na dapat kong malaman.
"Heyy, ada are still there?" Tawag sa akin ni kuya jordan.
"Ayy, sorry kuya. May sumagi lang sa isip ko."
"Baka hindi mo inaalagaan ang sarili mo ah, plss take care yourself Adaliata." May panenermon nitong saad na kabilang liya.
Napabungisngis na lang ako sa sinabi niya. "Opo kuya, ahh kuya jorda-
"Jordan, cafeteria tayo. Bagong transferred, maganda daw!! Halika na!!!" Narinig kong sigaw sa kabilang linya.
"Shut up!!" Sigaw ni kuya jordan sa kausap. " Ada, tatawag na lang ako ah. And by the way, Imissyou." Saad niya saka pinatay ang tawag .
Napatingin na lang ako sa kawalan. May bago silang kaklase? Maganda kaya iyon? Magiging crush kaya iyon ni kuya jordan? O di kaya..... Teka teka, bat ba ako nag ooverthink. Kung sakali naman may magustuhan si kuya jordan edi... Ehh... Edi... Shet titigilan kona ito.
Napailing na lang ako, kung sakaling mangyari iyon ma.. magiging masaya na lang? Dapat lang diba?
Nagseselos kaba? Sabat ng isip niya. Teka? Bat ako magseselos? Kuya ko siya, concern lang ako.
BINABASA MO ANG
Misery
RandomSi Philipina Nadia o kilalang Phina ay isang simpleng college student na nangangarap na maayos at simpleng buhay para sa Nanay at kapatid niya. Sa pagpasok niya sa isang Paaralan na makilala niya ang mga Taong malalaking parte sa pagkatao niya na na...
