KABANATA 01

1.3K 28 0
                                    

001

"Teacher Crazina hindi ka pa ba uuwi?"


Napatingin ako kay Teacher Rose ng tanungin ako nito, ​I looked at my watch then looked out the window, it was already dark and there were no students, I arranged my belongings and went with her out of the building.


"Bye Ma'am Crazina" Kumaway si Rose ng sumakay ito sa kotse ng asawa niya, ingit na ingit ako habang tinititigan siyang at ang asawa niya na masayang masayang umalis.


"Kailan ko kaya mararanasan yon" I randomly asked myself. Napakamot nalang ako sa aking sintido at sumakay na sa aking kotse.


I have been married for two years pero hindi ko pa nararanasan na sunduin ng asawa ko, iniintindi ko nalang iyon dahil both naman kaming busy sa aming mga work pero nakakaingit parin talaga.


When I got home I immediately noticed the dead lights from inside the house, I already knew that Khai was not there because if he was here all the lights were on, my husband was afraid of the dark.


"Uhh" Bumuntong hininga ako ng makapasok sa loob ng bahay, nakakabingi ang katahimikan, ang tahimik sobra at palagi, ang laki na bahay na ito para sa dalawang tao.


Nang makapagpahinga ako ng saglit sa pagkaupo sa sofa ay tumayo na ako at dumeretso papasok sa kitchen para magluto ng ulam, pang-isang tao lang ang lulutuin ko dahil alam ko naman na hindi uuwi dito si Khai.


Habang hindi pa naluluto ang aking niluluto ay gumamit muna ako ng phone para tawagan ang malapit kong kaibigan na si Yva, nag leave ito for 3 days sa work kaya kanina wala akong kausap sa school.


"Puntahan mo naman ako dito sa house, wala akong kasama" Panlalambing ko. Alam ko naman na hindi ako pupuntahan ni Yva dahil bukod sa malayo ang house niya ay nasa leave siya.


Hindi umimik si Yva miski ay pinatayan lang ako nito ng phone, nagkibit balikat nalang ako at tinuon nalang ang atensyon ko sa noodles na niluluto ko.


Nang maluto na ang rice at noodles ay pinaghain ko na ang sarili ko, habang nag-aayos ng table ay napalingon ako sa pintuan ng may kumatok.


"Who is knocking on this house at this time?" I ask myself. Lumakad ako palapit sa pinto saka iyon binuksan at ganon nalang ang gulat ko ng makita si Khai na nasa harap ko. "A-anong ginagawa mo dito?"


Sobrang bilis ng pintig ng puso ko habang nakatitig kay Khai, I don't know but I feel nervous and happy, Khai and I haven't seen each other for a month, he hasn't come home for a month for a reason I don't know.


"A-anong ginagawa mo dito?" Umpisang tanong ko. Nagtataka lang ako dahil wala naman sinabi siya sakin na uuwi siya dito.


He stared straight into my eyes. "Tumawag ka sakin at ang sabi mo ay puntahan kita"


"Ako tumawag? Kailan" Taka na tanong ko, wala naman akong maalala na tinawagan ko siya at sinabing puntahan niya ako dito sa bahay.


"Kanina, look at your phone and look at your recent call" Utos niya na agad kong sinunod.


Kinuha ko sa bulsa ko ang phone ko at ganon nalang ang pagngiwi ng labi ko ng makita ang number niya, nawala sa isip ko na kahapon ay nag edit ako ng name sa calls ko at mukhang namali ang lagay ko ng name sa nunber niya.


"What?"


I smiled awkwardly at him. "Wa-wala, uh do you want to eat, kakatapos ko lang magluto"


Embracing his Trapped Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon