KABANATA 02

840 32 0
                                    

002

"​Biro lang, ako ito si Raquel. Khai just left, he forgot his phone"


Nakahinga ako ng maluwag ng marinig na si Raquel pala ang nasa kabilang linya, I have known Raquel for a long time, he is one of Khai's best friends and she is not a woman.


"Hmm, may itatanong lang sana ako sa kaniya pero wala siya kaya mamaya nalang" Ani ko, Ibaba kona dapat ang phone dahil nasa pintuan na ako ng next class ko pero bigla kong narinig ang boses ni Khai.


"Quel, why are you holding my phone and who are you talking to" Britonong boses ni Khai mula sa kabilang linya.


"Misis mo—" I didn't finish hearing what Quel had to say when my phone suddenly died.


"Really!" Inis kong sabi habang pilit na binubuksan ang phone ko pero talaga wala na itong battery dahil puro vibrate nalang ito.


I just put my phone in the bag and then walked into the room, the children greeted me and I did the same to them and I started teaching a lesson.


Mabilis lang natapos ang class ko sa room na ito kaya lumabas na ako at padiretso na dapat sa faculty pero wala pa ako duon ay hinarang na ako ni Elias.


"Anong ginagawa mo dito?" Paguumpisa ko sa usapan.


"Sinusundo pamangkin ko" Diretsong sagot niya na halatang kasinungalingan. Wala pang time para sa uwian ng mga bata, may ilang oras pa.


"Liar, mamaya pa ang uwian" Inirapan ko siya at humakbang papasok sa faculty, sumunod naman siya, dumeretso kami papunta sa table ko, nilabas ko ang phone ko para i charge at naupo ganun din siya.


"Are you free later? Join me to watch the contractions in front of the church" Pagbibiro niya, kahit kailan ay puro kalokohan ang lumalabas sa bibig ng lalaking ito.


"Kung may pupuntahan ka ay umalis kana sa harap ko, go" Pagpapaalis ko sa kaniya pero hindi siya nakinig.


"Ikaw pinuntahan ko, aalis parin ba ako?" I wasn't surprised by what he said, I was in high school when we met and I knew he had feelings for me because before I got married he confessed.


I rolled my eyes. "I'm married, Elias"


"Let's not talk about your husband, I'm in front of you now Crazina, respeto naman" Natawa ako ng kaunti dahil sa sinabi ni Elias.


"I’m not free later Elias, my parents will visit the house so I have to cook for them" Kanina bago ako kumain ay tumawag si Mommy, bbisita sila sa bahay para narin makita ang kalagayan ko.


"Really? You always have no time for me, kahurt ka" Humawak siya sa bandang puso niya na tila nasasaktan.


Elias and I talked for a few more minutes before I went back to my last class, it ended quickly because I entered the room late.


Pagdating ko ng bahay ay ginawa ko na ang pagluluto, masyadong pihikan sa pagkain si Mommy at dahil wala namang maid dito ay kailanga ko pang kontakin si Manang Gina para turuan ako.


"Masarap ba?" Tanong ni Manang Gina ng tikman ko ang sabaw ng karekare, maayos at masarap ang lasa, hindi ako ganon kagaling sa pagluluto pero alam kong masarap ito.


"Hmm, tama lang yung lasa" Sagot ko. Tumango tango si Manang Gina at sinunod na namin ang isa pang pabiroto ni Mommy.


It took me a few hours to cook but it went well, I set the table and my parents arrived just in time.


"Mom, Dad" Mahigpit ko silang niyakap ng buksan ko ang pinto at makita sila, ganun din naman sila sakin. "Kumusta ang byahe?"


"Itong Mommy mo, gusto pang dumaan sa hospital dahil sa hilo" Ani Daddy ng makapasok kami sa bahay.


We went straight to the table so they could eat what I had prepared but I hadn't sat down yet, I looked at my watch, my parents arrived just in time and Khai should be here.


"Wow, Did you prepare it, Crazina? You know exactly what I like" Puri ni Mommy sa mga hinain ko para sa kanilang dalawa ni Daddy, lahat ito ay ang paborito nilang dalawa.


"Yes, I prepared all that, ito karekare Mommy, taste it" Nilagyan ko ang plato ni Mommy at agad niya naman tinikman ito.


"Hmm, Delicious, perfect cooking, you really inherited my cooking skills Crazina" Ani Mommy na kinasaya ko ng sobra.


My parents and I ate happily but when we finished they looked for Khai so I immediately called him.


"Answer your phone Khai, yes" Kinabahan ako ng saglit, akala ko ay hindi niya sasagutin. "Nasan ka na?"


"I'm on my way" he replied coldly.


"Sige, hihintayin kita, nandito sila Mom at Dad, they are looking for you" Sabi ko. He needs to know that my parents are here so he can prepare.


My parents and Khai's relationship is not good, because Khai was just forced into this marriage so my parents don't trust him.


"20 minutes, I'm there" Sabi ni Khai na halatang nagmamadali din.


"I will wait for you, i love you—" Suddenly the call ended, I just stared at my phone, I felt pain.


Pumasok na ako sa loob at nakita sila Mom at Dad na nanonood ng T.V, tumabi ako sa kanila at masaya kaming nanood.


Two hours passed and my parents looked for Khai again, ang sabi niya ay 20 minutes at nandito na siya pero dalawang oras na ang lumipas ay wala parin siya.


"Crazina, your Daddy and I need to go home because the trip is still long" Halatang sa boses ni Mommy ang galit, sinukbit niya ang bag niya at handa ng umalis.


"Mom, parating na si Khai—" Hindi ko natapos ang aking sasabihin ng magsalita si Daddy.


"Zina, he is not coming, I'm disappointed in what your husband did, he kept us waiting" Mahinahon pero dimayadong sabi ni Daddy na kinalungkot ko.


I could see the frustration on their faces, they wanted to see Khai so I told Khai that they were here but Khai did not come.


"I'm sorry" Hingi ko ng tawad, They both hugged me and left the house, I even heard the sound of their car leaving.


Napaupo nalang ako sa sofa, makailang beses ko na tinawagan ang number ni Khai at habang tumatakbo ay oras ay lalo akong nasasaktan.


Pinaparusahan na yata ako dahil ang kasal na ito ay walang pagmamahalan, sapilitan, one sided love.


"I regret that I married the man who did not love me even a little"

Embracing his Trapped Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon