Zorla Evlilik | Ç A Ğ K I Z K U R G U S U

(23)

Bölüm müziği:ah aman aman-kirli

İyi okumalaaaaaaaaar!

Çağan...

Yn:çift çizgi de... Ne demek oluyor?

Elindeki kutuyu aldım ve arkasında yazanları okudum. Gözlerimi büyütüp şaşırdığımı belli ettim ve sırıtmaya başladım.

Çağan:güzelim, sen hamilesin!

Yn:NE?!

Heyecanla ynyi kucağıma aldım ve kendi etrafımda döndüm. Gülmeye başladım, yn de buna eşlik etti.

Çağan:alışverişe başlamamız lazım, odasını haz-

Yn:çağan, diğer babalar gibi sen de paniğe kapılma hemen aşkım. Hem daha 1 haftalık kadar bişey. Sakin olmalıyız.

Çağan:nasıl sakin olurum güzelim? Sonunda baba olucam, ailemize bir kişi daha katılıyor!

Gülümseyip saçlarımı karıştırdı. Onu koltuğa indirdim ve arkasını 1-2 tane yastık koydum.

Çağan:rahatsın değil mi? Bak, canın ne çekerse gecenin körü bile olsa bana söyle. Her ne istersen bana söyle.

Yn:tamam, söylerim. Sen merak etme.

Yn:ay, acaba kızımız mı olucak, yoksa oğlumuz mu?

Çağan:yeter ki sağlıklı olsun güzelim.

Yn:haklısın. Ama burnu senin burnuna benzesin, seninki çok güzel.

Yn:gözlerini de senden alsın.

Çağan:güzelliğini de senden alsın.

Ynyi gülümsettim.

Çok mutluydum çünkü artık yeni bir ailem olacaktı.

Ben, karım ve bebeğim...

Yazardan...

Bir aile.

Ama sadece iki kişilik. İçinde yalnızlık rüzgarları esen bir aile.

Resmen gökten inmiş gibi biri daha katılacaktı. Çünkü küçük bir bebekleri olacaktı.

İkisi de mutluydu o an. Ama aylar sonra, ne olacağı kesin değildi.

Belki de küçük bebek gidecekti anne karnından. Belki rahatsızlanacaktı orda. Belki zarar görecekti.

Ama onu korumak için bir anne-babası olduğunu bilecekti.

Yn...

1 hafta sonra...

Tam iki hafta.

Karnıma düşen bu minik şeyin yaşamaya başladığı süre.

Çağan, ailesinden saklıyordu hala. Ben de susmuştum çünkü hem sürpriz olsun istedik, hem telaşa kapılmamalarını.

Şuanda arabadaydık çağanla. Birlikte konağa gidiyorduk çünkü ağa babam bizi kahvaltıya davet etmişti. Ve sanırım gün boyu orda kalacaktık.

Bir elim karnımda, boşta kalan elimse çağanın eline kenetliydi. İkimiz de gülümsüyorduk ve onlara söyleyeceğimiz anı kurguluyorduk.

Yn:konağa girdiğimizde mi, yoksa kahvaltı ettiğimizde mi söyleyelim?

Çağan:benim aklımda mükemmel bi plan var. Dur anlatıyım güzelim.

Bana anlattı. Onayladım, çünkü kafama yatmıştı.