(26)

699 30 51
                                    

Bölüm müziği:dip-madrigal

İyi okumalar aşklaaaar!

Yn...

Odaya çok güzel ve hızlı bi ses yayıldı. O an dinlediğimde, minik bebeğimin kalp atışını duyduğuma emin oldum.

Gözlerim doldu, kafamı çağana çevirdim. Onun da gözleri dolmuştu ve beni izliyordu.

Gözyaşlarıma hakim olamadım. Akmalarına, yanaklarıma süzülmelerine izin verdim.

Ellerimle gözlerimi silip burnumu çektim ve derin bir nefes aldım. Doktor bittiğini söylercesine bana bakınca yerimden doğruldum, çağanın elini sıkıca tutup karnımdaki jeli peçeteyle sildim. Üzerime çekidüzen verdim ve çağanla odadan çıktım.

Çağan:inanabiliyor musun? Az önce minik bebeğimizin kalp atışını duyduk.

Yn:hayatımda duyduğum en güzel sesti çağan... Bi daha ne zaman gelicez?

Çağan:az önce çıktık farkındaysan güzelim, biraz daha vaar. Ama bi sonraki ay bugünlerde geliriz muhtemelen.

Yn:onu tekrar görmek için sabırsızlanıyorum.

Çağan:ee, şimdi ne yapmak istersin?

Yn:bence konağa gidelim, hem onlarla da zaman geçiririz.

Çağan:tamam. Hadi geç arabaya.

Arabaya geçtim, çağanın kemerimi takmasını bekledim ve yolu seyretmeye başladım. Konağa gelince hemen arabadan indim.

Konaktaki herkes, çalışanlar ve hizmetliler de dahil dışardaydı. Şaşkınca toplandıkları yere baktığımda bi jandarmanın yanında olduklarını gördüm.

Yn:çağan, ne oluyo?

Çağan:bilmiyorum güzelim, hadi gidip öğrenelim.

Elimi tuttu. Beraber mete babanın yanına gittik. Sonra soru sorarcasına baktık, mete baba jandarmayı işaret etti.

Jandarma:bu oğlunuz çağan efe ak, değil mi?

Çağan:evet, benim.

Jandarma:hah, hep beraber olmanız güzel.

Bi araba sesi daha duyduğumda arkama döndüm. Gelen beyaz bi arabaydı. İçinden bi kadın ve 3 adam indi.

Jandarma:mete bey... Geçenlerde bi dana aldığınızı öğrendik. Doğru mu?

Mete:evet, doğru jandarma bey.

Jandarma:sanırım danayı aldığınız çiftlikte bi virüs varmış. Ve danabella virüsü. Bu sizin dananıza da bulaşmış, dananızdan size geçmiş olabilir.

Herkes:NEY!?

Beyaz arabadan inen kadın konuşmayı devraldı.

Kadın:malesef konağınızı 3 aylığına karantinaya almalıyız.

Gözlerimi büyüttüm ve mete babaya baktım.

Kadın:ve sizi de çağan bey. Bu konakta kalmalısınız.

Yüzümü buruşturdum ve bu sefer çağana baktım. Derin bi nefes aldım.

Çağan:anlaşılan, artık burda kalıcaz güzelim.

Jandarma ve beyaz araba gitti. Sadcee bizler kaldık.

Mete:bu böyle olmaz. Ben üç ay boyunca bu konakta asla kalamam. Valla sinir krizi geçiririm elimden bi kaza çıkar.

Merve:e napacan ağam?

Mete:kaçak olacaz. Hazırlanın, karadenize gidiyoruz. Hepimiz.

Sema:ney? Benim memleketim mi? Vallaha mı ağam?

Zorla Evlilik | Ç A Ğ K I Z   K U R G U S U Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin