We must say Goodbye ( COMPLETED )

My wife's missing ( chapter67 )

Mga ilang minuto lang ng umalis ang kanyang mag-ama. upang mag father's daughter's bonding. Nang may nagdoorbell,napakunot noo siya dahil una wala siyang inexpect na visitor, at pangalawa, imposibleng ang mag-ama niya ang nasa labas bahay, excited na ang anak na mamasyal kaya paniguradong hindi na yon babalik kong may nakalimutan man.

Tinahak nalang niya ang pinto upang tingnan kong sino ang panauhin sa labas ng bahay. Ganun nalang ang pagkunot noo niya ng wala man lang siyang nabungarang tao sa labas ng gate nila. Kaya sumilip pa siya sa kabuuan nang labasan at baka hindi lang niya nakita,pero wala talagang tao.

Wala naman pala. hmmm.... Baka guni-guni ko lang yon. Pagkausap pa niya sa sarili at muling pumasok sa loob, isasarado at ilo-lock na sana niya ang gate ng may biglang tumakip sa kanyang bibig.

Pilit akong nanlaban pero masyadong malakas ang lalaking nakatakip sa bibig ko, my vision turned blurry, but still pilit parin akong lumalaban,alam kong may gamot ang panyong ginamit nila,kaya mas lalo akong nagpumiglas.

" Dalian nyo, san na ba ang kotse. " I heard him shouted. At nakita ko pang nagsidatingan yung iba pa niyang kasamahan.

Tapos tinulungan nila ang taong may hawak sakin na madala ako sa labas,pilit kong labanan ang antok ko pero di ko na talaga kaya. I'm so sorry Aaron. Piping sabi ko. And before I fully lost my consiousness, naramdaman ko pang nakapasok na ako sa kotse at pinagitnaan ng mga lalaki.

" Ano Ma'am Beth, ayos ba ? "I heard him utter.

Kanina pa ako gising pero nagtulog tulugan lang ako, at nakikiramdam,and thank God di nila ako mapapansin dahil nakatagilid ako sa kabilang side kaya mga boses lang nila naririnig ko pero di ko sila nakikita.

At nang maisip ko ang sinabi ng tauhan na binanggit niya ang pangalang Beth ay ganun nalang ang pangilabot ko. So siya pala ang may pakana sa padukot sakin, Gusto ko sanang bumangon at komprontahin siya pero hindi pa ako dapat padalos-dalos dapat magisip na muna akong mabuti.

" Very Good Bogard. maaasahan ka talaga kahit kailan, Yung bilin ko sa inyo ? Hindi nyo ba pwenersa. hindi ba siya nasaktan ? " She asked.

" Nako! Ma'am! Kahit po tingnan mo buong katawan nyan wala kang makikitang tatsa sa katawan, dahil gaya ng bilin mo hindi pwedeng saktan ang bihag." Tumatawa pa ito.

" Mabuti kong ganun. " I heard her. At mas nakiramdam pa ako dahil biglang natahimik paguusap nila,baka nakatutuk na yung baril sa ulo ko, diyos ko masyado pang maliit anak ko, she need me pa lalo na yung asawa ko.