We must say Goodbye ( COMPLETED )

Without Parker ( chapter 54 )

" Kumusta si Miranda Arah. "  Tanong agad ng kuya niya nasa bungad palang ito ng pintuan. 

" Walang pagbabago kuya ganon parin. " Malungkot naman niyang sagot sa Kuya niya, Napabuntong hininga ito at halatang sobra itong pagod. nakakawaa na si kuya ngunit pinipilit parin nitong maging ok,para kay Ate Miranda. 

" Thank you Arah sa pag aalaga mo sa ate mo while i'm at work. " Mapait siyang ngumiti sakin, niyakap ko nalang si Kuya. 

" Kaya mo pa ba kuya ? " 

" Pagod na ako Arah kung yan ang gusto mong malaman. Ngunit kailangan kong magtiis,alang-alang sa pagsasama namin nang Ate Miranda mo, hindi ko siya susukuan kahit pa hindi na ako makatayo sa pagod. " He smiled  sadly to Arah. 

" Sige na Kuya magpahinga ka na rin,at halata sa mukha mong pagod kana, aalis na rin ako magpapaalam lang ako kay Ate. " Tumango lang si Aaron sa kanya bago hinalikan sa pisngi ang bunsong kapatid. 

Hinintay ko lang na lumabas si Arah sa kwarto namin bago ako pumasok gusto ko kasing makausap si Miranda ng kami lang dawala. Its been two week since the last time na gusto na niya akong e give up,  mabuti nalang talaga at hindi pa siya tuluyang nakalabas ng bahay noon at nahabol ko siya, but sad to say simula ng ikinulong ko siya dito sa bahay ay nag iba na rin siya. Not literal na kinulong ko talaga siya,pwede naman siyang lumabas anytime,yun nga lang may kasama na siya.

Baka kasi takasan na naman niya ako,at mahirapan akung makita siyang muli.

Hindi na siya nagsasalita ni kahit kanino,hindi rin niya masyadong pinapansin yung mga pagkain na ipinahahatid ko para sa kanya. hindi na kasi siya lumalabas ng kwarto. Masyado nanga siyang nangangayat,at tuwing hating gabi bigla nalang itong magigising at laging tatawagin ang pangalan ni Parker habang umiiyak ito. 

" Babe. " Mahinang tawag ko sa kanya, hindi man lang niya ako nilingon. Nakaupo lang siya sa kama habang yakap-yakap ang kanyang mga tuhod,ito lagi yung maaabutan ko tuwing umuuwi ako galing trabaho.

" Hindi ka na naman  daw kumain. At yung gamot mo hindi mo raw ininom. Ayaw mo ba sa mga niluto nila ? Gusto mo bang ako nalang yung magluto, diba gustong-gusto mo tuwing ako yung nagluluto para sayo. "  Malambing kupang sabi ulit sa kanya, but cold stare lang yung natanggap ko. 

" Babe kausapin mo naman ako oh. " Pagsusumamo ko sa kanya. Para na akong baliw dito nagsasalita na mag-isa wala ka kasing makukuhang sagot kay Miranda kahit simpleng ha o hu man lang.