DROWNED

Chapter Eleven

Kiare Cyler's

"I would rather spend one lifetime with you, than face all the ages of this world alone, love." I sincerely said while smiling genuinely at her but I was taken aback when her brows furrowed.

"So? Anong konek non sa tanong ko? Tinatanong lang kita kung mahal mo ako kung ano ano na sinasabi mo, oo or hindi lang ang sagot Kiare." Naguguluhang tanong nito na ikinasinghap ko

"Anak ng tokwa." Hindi makapaniwalang bulalas ko.

Kumunot ang noo nito pero hindi ko na ito pinansin dahil tinalikuran ko na agad ito para kumuha ng dalawang pares ng pajamas para saaming dalawa sa loob ng walk in closet kulay blue ang saakin at pink naman ang sakanya.

Paglabas ko ay wala na si Athiane lalabas na sana ako nang marinig ko ang lagaslas ng tubig galing sa banyo mukhang naliligo na.

Ang daya hindi ako sinama nagtatampo ako e tangina naman.

Inis na hinalungkat ko ang cabinet at kinuha ang gitara ko atsaka umupo sa may paahan ng kama at nag strum ng kung ano ano sa gitara hanggang sa nag desisyon akong kantahin ang kanta ni Nobita na Ikaw lang kaya sinimulan ko ang intro nito.

"Oh, kay gandang, pagmasdan
Ang iyong mga mata
Kumikinang-kinang
Di ko maintindihan."

I slowly closed my eyes while smiling and remembering how her eyes twinkles whenever she's happy.

"Ang iyong mga tingin
Labis ang mga ningning
Langit ay bumaba
Bumababa pala ang tala"

Unti-unting pumapasok sa isip ko ang nangyare nung unang pagkikita namin at pinagkamalan ko pa siyang anghel I think she was taken aback when she saw my eyes.

...

Pagdating ko sa garden ay umupo ako sa silong ng isang puno at sumandal dito. Matutulog na sana ako nang bigla akong may narinig na yapak ng paa kaya dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at doon ko nakita ang isang babaeng nakasuot mukhang nagulat siya nang magtama ang tingin namin.

"Nasa langit na ata ako." Sabi ko sa isip ko.

"Your eyes, it's blue?" Gulat pang sabi nito at namamanghang nakatingin sa'kin.

"Uh, yes?"

...

I slowly opened my eyes and met Athiane's eyes bago ko kantahin ang chorus.

'Tumingin ka sa aking mga mata
At hindi mo na kailangan pang
Magtanong ng paulit-ulit
Ikaw lang ang iniibig."

Kinanta ko ang chorus nang hindi inaalis ang tingin sakanya. It's like I'm lowkey confessing my feelings for her.

"At kung di kumbinsido'y magtiwala ka
Hawakan ang puso't maniwala na
Ikaw lang ang syang inibig
Ikaw lang ang iibigin"

With that line it's like I'm giving her an assurance that's why I smiled at her a little after I finished the line.

"At sa iyong paglalambing
Ako ay nahulog din
Di ko alam kung ano gagawin
Di ko alam kung saan titingin
Halik sa labi
Tinginan natin
Di akalain, mahuhulog ka sakin"

Slowly closed my eyes to feel the lyrics of the song. Isang tanong ang biglang pumasok sa isip ko.

Nahulog na nga ba siya sa'kin?

Pakatapos kong kantahin ang chorus ay tsaka ko lang binuksan ang mga mata ko at saktong nagtama nanaman ang tingin namin.

"At sa paglisan ng araw
Akala'y di ka mahal
At ang nadarama'y hindi magtatagal
Malay ko bang hindi magpapagal
Iibigin kita kahit gaano pa katagal"