DROWNED

Epilogue

I woke up because of the loud cries of our twins, I'm still so sleepy so I decided to let Kiare handle them because I'm so tired.

"Kiare, wake up."

Hindi man lang gumalaw kahit konti kaya inis na niyugyog ko siya para magising.

"Too early, love." Reklamo nito bago ako tinalikuran.

Anak ng.

Dahil sa sobrang inis ay sinipa ko ito kaya lumagapak ito sa sahig. Pupungas pungas na tumingin ito sa'kin pagtayo niya habang nakanguso.

"The twins are crying." Inaantok na sabi ko sakanya.

"Are you still sleepy?" Rinig kong tanong niya na sinagot ko lang ng tango.

I felt her kissing my forehead before I drifted off to sleep.

"Love, wakey-wakey." I heard Kiare.

I slowly opened my eyes and lazily looked up to her. My eyes immediately met her ocean blue one, my heart is beating so fast again.

I shrugged those thoughts and looked away.

"What time is it?" I hoarsely asked.

"It's already eight thirty in the morning, love." Nanlaki ang mata ko dahil sa niya at agad na tumayo.

"Why didn't you wake me up earlier?" Tanong ko sakanya.

"You look so tired and sleepy." Sagot niya.

"Where's the twins?"

"With our friends."

Nandito pala ang mga tanga, sana naman ay hindi sila magmura sa harap ng anak namin ni Kiare dahil malilintikan talaga sila sa'kin.

"I'll just take a bath, mauna kana susunod ako." Utos ko sakanya na tinanguan niya naman.

"Anyway," I look back at her confusedly.

I saw her smiling while walking closer to me. What is she up to?

"Good morning, wifey." Malambing na bati niya bago ako pinatakan ng halik sa labi.

I can feel my cheeks heating up because of what she said and did.

"G-good morning." Nauutal na sabi ko bago patakbong pumunta sa banyo.

Pabalang kong sinara ang pinto nang marinig ko siyang mapangasar na tumawa.

"Stupid, Kiare." Nakangusong bulong ko bago hinubad lahat ng damit at naligo.

Pakatapos mag-ayos ng sarili ay agad din akong lumabas ng kwarto at pumunta sa living room. Sumalubong sa'kin ang malakas na ingay at tawanan nila.

They will never change.

"Kasalanan mo kung bakit umiyak si Ace! Napakapangit mo raw kasi, Pula!" Paninisi ni Khaios kay Ried na natatarantang pinapatigil sa pagiyak si Ace.

"Putang–" Agad na naputol ang pagmumura ni Ried nang bigla siyang subuan ni Luan ng tinapay na ikinatawa ng mga kaibigan namin.

"There's a kid, Coronel." Malamig ang boses na sabi nito kaya napanguso si Ried.

"Si Khaios kasi."

"Hey." Bati ko sakanila nang makapasok ako sa living room.

"Sirene, kumusta naman ang married life?" Nakangising tanong ni Khaion.

"Happy." Nakangiting sagot ko.

"Mahal, gusto mo ba pa sakal na rin tayo?" Tanong ni Khaios sa fiancee niya na agad na tumingin ng masama sakanya.

"Kung sakalin kaya kita ngayon mismo?" Walang emosyong tanong nito kaya parang tutang umayos ng upo si Khaios.