Merkür'ün Son Vârisi ( Burçlar ) seri 1

TUTSAK ✖️

Morg kokusu gibi bir koku.

Toprağın yer altı pınarlarından damlayan sesler..
Uğultu ile duyduğum bir diyalog gerçekleşiyordu.

Kendilerini göremediğim iki gölge konuşuyorlardı. Sesleri , gözlerimin görüşü netleştikce tizliği azalıyordu. Boğazımdaki yanmayı hissederek boğazımı tuttum. Burası karanlık , ürkütücü ve pis kokuyordu.

"Sence doğru mu yapıyoruz" gölge .

"Bilmiyorum, ama bunu yapmamız şarttı" diğer gölge cevaplıyordu.

" Hermes ciddi olay çıkartabilir."

"Ne de olsa Zeus'un en sevdiği oğullarından"

"Ruhlarla bizim kadar arası iyi , ben korkuyorum"

"Saçmalama, bizim arkamızda onun en azılı düşmanı var .! "

"Konu Hermes'in son varisi , onun olması bile önemli değil "

"Bunu duyarsa hareket sayar ama" diyerek gölgeyi ittiğini gölgelerinden görüyordum. Bunlar kimdi ? Ne diyorlardı ?

" Yarın sabah ne yapacağız peki ? Hermes ortalığı ayağa kaldıracak. Olimpos onu seçebilir"

"Korkma artık, Sarah elimizdeyken bize hiç bir şey olmayacak "

"Efendim , gerçekten bu çok riskli "

"Yeter !!" Diye kükredi gizemli olan gölge . Sesi korkunç olduğu kadar daha önce duyduğum bir sesi andırıyordu. Kulağıma aşina gibiydi.

" Kızı geri mi götürsek şato fark etmeden" tırsarak ellerini ağzına götürüp cevapladı.

" Sana kes dedim aptal ruh , defol git ! "

Sinirlendiği anda , ateş yanmıştı, karanlık tünelin içinden beni bıraktıkları iğrenç, bataklığa benzer nemli toprak altı odasına kadar yansıyordu. Bu bir ateş mensubu veya tanrısıydı.

" Greta, eğer bunu benden başka bir tanrı duyar ve gezegenimiz risk altına girerse , seni yok ederim ! "

"Ha- hayır asla efendim " o iğrenç Greta Marcus'a zarar vermiş miydi bilmiyordum. Beni korkutan aciz , ezik ruh burada gizemli kişinin karşısında ezilip büzülüyordu.

Buradan kurtulabilirsem , Hermes her şeyi bilecek , arafa gönderip işkence edeceği tek ruh o olacaktı.

" Hermes Sarah' a çok önem veriyor. Kıza en azından zarar gelmesin, sadece saçının teli için bile Merkür'de ki süreci hızlandırabilir, koloniyi canlandırabilir."

"E - evet efendim"

" Zeus'u bile belki karşısına alıp , antlaşmayı kendi bozabilir" gizemli kişi.

İkisi de git gide uzaklaşırken , sesleri de yavaş yavaş kısılıyordu.

Sinirden ağlayacak gibi hissediyordum. Her şey nasıl bu kadar zor , ve gizemli korkunç ilerliyordu. Başıma daha neler gelecekti? Bir daha daha kötüsü ne olabilir diye düşünmek istemiyordum.

Hermes bana telapati yoluyla ulaşamıyordu fakat neden ? Beni buraya kim getirdi.

Saatlerce kilitli kaldığım bir yer altı mağarasının kendine has bir atmosferi vardı . Hermes' in bana hissettirdiği güven duygusunu anımsadım onu özlediğimi hissetmeye başlamıştım. Burada herkes birbirinin arkasından oyun oynuyordu .

( Hermes !!)

Ona ulaşmaya çalışıyordum . Yanıt yoktu. Greta Marcus ' a zarar verebilirdi. Ona güvenemiyordum bile. Antlaşma öncesinde tek kalmam gerektiği konusunda beni uyaran muhafızlara kadar düşündüm. Adaletsiz bir dünyaydı, bunu sağlayabilmem için seçilmiştim. Hermes beni seçmişti, bana değer veriyor beni koruyordu. Diğer tanrıları daha tanıyamamıştım.