♊
Kitapta ikizler burcu olan Sarah , Hermes'in son elçisi ve Merkür'ün son vârisi olduğu için , dünyada mezarlıklardaki ölüler ve ruhlar tarafından rahatsız ediliyor. Tüm bunlardan habersiz olan Sarah'i ailesi bir kliniğe kapatmak üzereyken bazen rü...
Merkür'ün şatosundaki görkem henüz esir alamamıştı ruhumu. Hayallerim , yarım kalan hayatım ayrıyetten son günlerde tökezleyen arkadaşlık aile bağlarımı , en büyük ve gizemli balkona çıkıp düşüncelere daldım.
Günlerce kısa kısa süren görüşmeler Olimpos tanrılarına görücüye çıkar gibi gözükmek mental olarak sağlığımı bozmuş , ruh halim endişe ve yorgunluk barındırıyordu.
Tüm bu fantastik evrenin telaşı içersinde dâhi olsa , aklımdan hiç çıkmayan biri vardı..
Marcus .
Bana düşkünlüğü, beraber terk edilmiş bir hayatı sırtlanıp kendi yolumuzda ilerleyişimiz bizi aile gibi bağlamıştı. Onun hayatımdaki yerini isimlendiremiyordum..
Aşağıda elementleriyle eğitim yapan ovhen, tek başına heykel bulunan bahçe çeşmesinde suyu, hava faktörünü kullanarak akışına yön vermeye uğraşıyordu. Diğer yandan bir eliyle alnındaki terini silip beni görmeden devam ediyordu.
Dünyaya dönmek istiyordum, buraya alışmak hatta yerleşmek benim için imkansız bir histi.
( Tam da bu yüzden antlaşmayı bozman gerekiyor )
Odanın içinden balkona ilişen bu ses , ellerimin boşalmasına sebep olmuştu. İçeriye girmek korkutucuydu, yine gelmişlerdi..
Uzun , altın kenarlı perdeyi tek elimle kaldırıp odayı gözetledim . Hiç kimse olmayan odadan gelmişti emindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boş odaya doğru ilerleyip, korkarak etrafı inceledim. Bu durum beni paranoya hastası etmeden önceki son günlerim bile olabilirdi.
"Orada kim var " sesi iki sefer yankılandı.
Sorduğum soru yerini kocaman bir sessizliğe bırakmıştı. Sessizliğin yoğunluğu , nabzımın atışlarını hissettirecek güçteydi.
Ölülerin Hermes'le sürekli temas halinde olmasını anlayabiliyorken, beni neden rahatsız ettiklerini bilmiyordum.
"Artık bunu yapmayın.! Her şey çok fazla ağır geliyor zaten , uzak durun. Sizinle temasta olmak istemiyorum. Bu beni korkutuyor tedirgin ediyor "
Deli miydim ?
Kendi kendime mi konuşuyordum ?
Tüylerim diken diken olmuş ve rahatmış olup odayı hızlı adımlarla terk ettim. Kapıdan çıktığımda şatonun dev merdivenleri beni karşılamıştı. İhtişamı saatlerce belki kendini izlettirecek cinstendi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
