♊
Kitapta ikizler burcu olan Sarah , Hermes'in son elçisi ve Merkür'ün son vârisi olduğu için , dünyada mezarlıklardaki ölüler ve ruhlar tarafından rahatsız ediliyor. Tüm bunlardan habersiz olan Sarah'i ailesi bir kliniğe kapatmak üzereyken bazen rü...
Güneş ısısının derecesi kaçtı bilmiyorum. Bu kavurucu değil , adeta öldürücü sıcaklardı. Eğer serap görmüyorsam , Septia'nın üzerindeki Marcus'tan başkası değildi.
"Shara , oradaki insanı sen de görüyor musun ? " Susuzluktan dudaklarım kurumuştu.
" Görüyorum Sarah " Shara fazlası ile mahcup olsa bile suçluydu. Fakat belki bu ikimizin arasında kalabilirdi.
İlk defa bir ruh yanımdayken rahatsız olmuyordum. Diğerlerinde hissettiğim korku , Shara'da beni esir alamıyordu. Ona güvenmesem bile , güvenmek zorunda hissediyordum.
" Shara o Greta'nın karşılığında lir-i istediği insan" heyecanlı bir şekilde ses tonum yükselmişti, baş parmağımla onu işaret ederken.
Shara yüzüne olduğundan daha da donuk bakıyordu .
" Seni mutlu edecek bir şey değil bu evet ama en azından paylaşabilirdik Shara ". Kendisini iyi hissettirmek amacıyla söylediğim de, yüzü daha da düştü.
"Sarah "
"Efendim ? " Gözüm yaklaşan Septiadaydı. Zavallı at , dilini susuzluktan dışarıya çıkarmıştı.
" O bir ruh " üzgün tonlamaydı.
" Ama o Marcus ? Nasıl yani ? "
" Onu uzaktan da olsa anlayabiliyorum"
" Bir- bir dakika "
Koşarak septia'ya geldiğimde , Marcus'un ruhunu görmek beni, onu değil beni öldürmüştü..
Benim Marcus'um ölemezdi ! Greta onu öldürmüş müydü ? Bu asil görevi yarıda bırakmayacak olsam bile , içimin son defa nasıl yandığını unutmayacaktım .
"Marcus !!"
"Sarah " yorgun Marcus'un yüzü gülüyordu .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimden iradem dışında düşen yaşlara engel olamıyordum. Marcus bu boyutta olsa dâhi , istediğim şekilde getirilmemişti. Kim bilir ne şekilde , nasıl ? Canı yanmıştı..!
" Marcus , neden bu haldesin . Öldüğüne inanmak istemiyorum hayır hayır "
" Sarah spor sonrası, koltuğumda birşeyler içip dinleyecekken, aniden kalbime bir kramp girdi, ve işte buradayım " Marcus , şoku atlatamamış bile olsa , içim de fırtınalar kopuyordu o an.
Greta onu getiricem derken, ruhundan bahsetmişti. Ve bunu bana söylemeden .
" Marcus iyi misin ? Nasıl hissediyorsun?" Kıvırcık saçlarını avuçlarımın arasına aldım.
" Ben neredeyim ? Sen neden buradasın "
" Sakin ol , herşeyi konuşacağız " diyerek alnına dudaklarımı bastırdım, gözlerimden yaşlar akarken .
