32. Terug

87 8 0
                                    

'Was dat Lindsay?' Verward ga ik op de bank zitten.

'Ja, dat was ze Lindsay ja.' Beantwoord ik Cole's vraag.

'Dan waarom zo verdrietig? Je hebt je beste vriendin weer gezien na een bijna drie maanden.' Ik bijt op mijn lip, ik hoor volgens mij ook blij te zijn of niet dan?

'Ik besef me gewoon dat zij, echt niet veranderd is. En ik, ik wel. Ik denk dat ik meer volwassen ben geworden en zij nog in onze oude persoonlijkheden is blijven hangen.' Jake ploft naast me op de bank en slaat een arm om me heen.

'Het is niet jouw schuld uiltje, soms worden interesses in iemand gewoon een stuk minder.' Ik laat mijn hoofd op zijn schouder zakken. 

'Wij laten jullie wel even.' Zegt Cole terwijl hij en Finn richting de deur lopen.

'Wat een slechte manier van zeggen dat jullie seks gaan hebben.' Zegt Ethan ongeïnteresseerd.

'Wat?! Nee, echt niet.' Zegt Cole terwijl hij ontzettend slecht in liegen is.

'Maar babe, wat als we nou gewoon eventjes afstand nemen. Dat iedereen voor een keer in hun eigen kamer slaapt.' Zegt Finn liefjes.

'Ja okay, je hebt gelijk.' Zegt Cole en hij loopt terug de kamer in.

'Is er nog iets wat ik voor je kan doen?' Vraagt Jake aan mij. Ik denk na. 

'Nee, ik denk dat het wel goed is zo.' Zeg ik zachtjes en Jake knikt.

'Okay, dan ga ik goed?' Ik knik. Hij laat de plastic zak met zijn beddengoed zo naast de bank vallen.

'Jake-' Hij draait om en knipoogt naar me. Ik bijt op mijn lip en knik dan langzaam met mijn hoofd.

Hij komt terug vannacht.

'Okay, wij gaan ook. Kom Finn.' Ethan trekt Finn zo bij Cole vandaan en met zijn drieën verlaten ze de kamer. 

'Ah! Ik ben zo verliefd.' Roept Cole blij. Ik glimlach naar hem.

'Anders ik wel.' 

'Trouwens, nog sorry voor al het gedoe over Jake en zo. Hij is echt een heel aardige jongen.' Ik staar dromerig voor me uit.

'Ja, ja dat is ie.'

'Weet je ik moet je nog iets vertellen over Finn.' Zeg ik dan iets serieuzer.

'Is het de reden dat jullie elkaar een beetje negeren.' Ik zucht.

'Ja, ik denk het wel.' 

'Hij vertelde me een paar weken geleden dat hij me leuk vond.' Cole's gezicht ziet er geschrokken uit.

'Hij heeft me gekust.' Het voelt raar om te zeggen. Ik heb het nog tegen niemand gezegd. Maar ik denk dat jij misschien wel de eerste hoort te zijn aan wie ik het moet vertellen.

'W-wanneer is dit gebeurd?'

'Ik denk wel een maand geleden. Ik en Jake hadden nog niets officieel. We hadden toen alleen nog maar een paar keer gezoend.' Cole knikt.

'Het betekent echt veel voor me dat je dit verteld.' Zegt Cole dan gemeend. Cole en ik hebben meestal nooit zulke gesprekken met elkaar dus het voelt om eerlijk te zijn ook best goed om  het hem te vertellen.

'Ik doe m'n best.' Zeg ik met een klein lachje in mijn stem. 

Er heerst even een aangename stilte tussen ons.

'Wat is dat?' Vraagt Cole en hij wenkt naar de Jakes tas.

'Dat is het beddengoed van Jake. We hadden het naar de wasserette gebracht.'

'Dan waarom staat het hier?'

'Omdat hij een reden zoekt om terug te komen.' Cole lacht.

'Ah, ik zie al waar dit heen gaat. Ik ga mijn oordopjes pakken.' Ik duw hem op zij.

'Fuck off.' Zeg ik lachend.

'Hoe hebben jullie je ruzie eigenlijk bijgelegd?' Vraagt Cole dan. Ik lik mijn lippen even en bedenk me hoe ik dit het beste kan uitleggen.

'Nou, ik kwam dus eerst voor het schilderij. Maar toen werd ik boos, dus heb ik zijn muur onder gegooid met verf.'

'Oh shit.' Zegt Cole.

'Ja, en toen hebben we eh, nou...'

'Seks gehad?' Ik denk even goed na.

'Ja dat is gebeurd, dat weet ik ook wel alleen ik kan de link niet zo goed plaatsen, van hoe we van ruzie naar seks zijn gegaan.' 

'Dat zou wel ruig gegaan zijn.' Ik schud mijn hoofd en zucht dromerig.

'Nee, het ging. Zo liefjes.' Cole lijkt er steeds minder van te snappen.

'Ik weet niet, hij zei dat hij van me hield.' Cole trekt zijn welbekende puppy gezicht.

'Aawh, nee maar Owen dat is echt heel goed.' Ik bijt op mijn lip en glimlach.

'Jawel hé?' Ik lach eventjes en Cole knikt jaloers.

'Ik wou dat Finn dat tegen mij zei.' Ik rol mijn ogen.

'Jullie daten pas een week!'

'Ja, weet ik, maar hij kent me veel langer dan dat.'

'Misschien wacht hij tot jij het eerst zegt.' Hij haalt zijn schouders op. Rustig loopt hij naar de slaapkamer en even later komt hij terug met zijn deken en kussen.

'W-wat ga je doen?'

'Jake opwachten en jullie privacy geven.' Zegt hij casual en hij gaapt.

Ik weet even niet wat ik moet zeggen dus sta ik een beetje geschrokken op.

'Juist, hij komt alleen terug voor de tas hoor.' langzaam loop ik richting de slaapkamer deur.

'Doe het veilig.' Roept hij me na.


𝐃𝐫𝐨𝐰𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐑𝐚𝐢𝐧𝐛𝐨𝐰𝐬Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu