01°

1.2K 153 331
                                    





"Zor olan ne biliyor musun?
Çığlık çığlıasın ama sesini duyan yok..."
 
                   Cemal Süreya

................

Genç kızın tutamadığı hıçkırıklar odasının duvarlarına çarpıp yankılanıyordu .

Kızıl kahve gözleri ağlamaktan kızarmış ve şişmişti .

Kedisi Luna yatağına zıplayarak çıktıktan sonra mırıldanarak genç kızın kucağına yerleşti .

Kız kedisinin ona sunduğu şevkatle iç çekip gözyaşlarını sildi .

Ne zaman ağlasa Luna şu an olduğu gibi  kucağına yerleşir kafasını karnına sürterek sevilmek istediğini anlatmaya çalışırdı .

Genç kızda bu isteği geri çevirmez her seferinde kedisini özenle severdi .

Hayattaki tek  dostu kedisiydi zaten .

Onuda kaybetse bu  ev görünümlü hapishanede çıldıracak kıvama gelmesi kaçınılmazdı .

Tam tamına on dokuz yıldır bu dünyada  hapis hayatı yaşıyordu .

Evin  içi ve çevresi onlarca korumayla doluydu .

Evden çıktığı an etrafını en az on beş adam sarıyordu .

Gideceği her yere her seferinde üç araba ile gidiyordu .

Bu düzen ise insanların ondan korkmasına sebep oluyordu.

İlk okula başladıdığında bu durum dahada içinden çıkılmaz bir hâl almaya başlamıştı .

Küçük çocuklar izbandut gibi ifadesiz adamlardan doğal olarak  çok korkuyordu .

Özellikle sürekli dibinde olan korumadan ölesiye korkuyorlardı

Zira adamın yüzünde boydan boya yarık vardı ve bu zaten ürkünç olan adamın dahada korkutucu olmasına sebep oluyordu .

Bu yüzden hiç arkadaşı olmamıştı  genç kızın .

Acıyla iç çekti genç kız.

Ona bu hayatı reva gören babasından öyle nefret ediyordu ki anlatsa nefesi yetmez , yazsa satırlara sığmazdı .

Bir süre daha karşı duvarı seyre dalıp iç çekti .

" Luna sence benimde bir gün arkadaşım olur mu?" diye sordu Luna'nın başını severken .

Küçükken bunun çok hayalini kurardı .

Öyle yalnızdı ki minik yüreği .

Ağaçları arkadaşları sanar kendi kendine oyunlar türetip oynardı .

Hatta bir keresinde bulduğu ipten salıncak yapmaya çalışırken ağaçtan düşüp kolunu ve kaburgalarından ikisini kırmıştı .

Gülümsedi genç kız .

Acı bir gülümsemeydi bu.

Gerçi en son ne zaman gerçekten gülmüştü ki ?

'Hiçbir zaman ' dedi genç kızın iç sesi Turna .

Turna çocukluğundan beri onun yegane dostuydu .

Her nekadar kafasının içinde de olsa onu seviyordu .

Kabullenmişlikle boynunu eğdi genç kız .

O gerçekten hiç gülmemişti ...

~Turna~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin