" Dünyadaki en güçlü insanlar kimlerdir diye sorsalar ; kendi başının çaresine bakmayı öğrenmiş kadınlardır derdim ."
Cemal Süreya
................
Şaşkınca baktı genç kız çakır gözlü adama .
Sarı saçları , çakır gözleriyle çok güzel bir adamdı lakin gözleri ve yüzü ağlamaktan kızarmıştı.
Neyin onu bu kadar üzdüğünü merak etti genç kız.
Biraz önce de ' Benim kız kardeşim mi var?' diye sormuştu .
Kimi kast ettiğini almayabilmek için sağına soluna bakındı.
Ortamda ondan başka kız yoktu ki adam da zaten gözleri dolu dolu ağlamaklı bir ifadeyle direkt kendisine bakıyordu .
" Ben mi ?" diye sordu şaşkınca .
Gözlerinin içine umutla bakan adam başıyla onayladı onu .
" Mithat Dağdelen'in yakınları ?" diye seslendi bir kadın .
İki gençte gözlerini hızla birbirinden ayırıp seslenen kadına baktı .
İkisi de hemşireyi görünce endişeyle yanına gidip konuştu .
" Oğluyum "
" Ben kızıyım "
Alina duyduğu şeyle sarsıldı .
Abisi mi vardı !
O şaskınca genç adama bakarken Ali ise hemşireye dikmişti gözlerini cevap beklercesine .
Hemşire kısa bir süre kendisine bakan yakışıklı adama dalıp gitmiş daha sonrada birinin yalancı öksürüğüyle irkilip gözlerini genç adamdan çekmişti .
" Babanızın kalp damarlarından ikisi tıkanmış . Bize geldiğinde kalbi durmuştu ama uzun uğraşlar sonucu hastanın hayati fonksiyonlarını normale çevirebildik . " dedi Aliye bakarak .
Bu sırada Alina hâlâ gözlerini dikmiş genç adama bakıyordu .
Ali rahat bir nefes alıp verdi .
Üstünden büyük bir yük kalkmıştı sanki .
" Bir dakika sen biraz önce babamın oğlu olduğunu mu idda ettin ?" diye sordu Alina dayanamayarak .
Ali çakır gözlerini Alinaya çevirip güzel yüzüne tebessümle baktı .
" Evet , öyleymiş . Bende birkaç saat önce öğrendim. " dedi kırık bir tebessümle .
Alina şokla baktı sarışın adama . Aralarında gram benzerlik yoktu .
Bu olanlar imkansız gibi geliyordu genç kıza .
Ali genç kıza doğru birkaç adım atıp elini uzattı . " Ben Ali Akif Demirhun. Senin yıllar önce doğduğu gün kaçırılan abinim. " dedi sol gözünden hızla akıp giden gözyaşını yok sayarak .
Alina bi kendisine uzatılan ele bide o elin sahibine baktı kederle .
Abisi vardı ve bunu on dokuz yıl sonra varlığını yeni yeni kabullendiği babası hastahanelik olunca öğreniyordu .
Oysa o hep tek çocuk olduğu için üzülrdü .
Hatta çoğu zaman abi fikri süslerdi zihnini .
Kendisine uzatılan iri eli tereddütsüz tutup sıktı .
" Alina Dağdelen ." dedi ağlamaktan çatallaşan sesiyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Turna~
ChickLit( ASKIYA ALINDI ) " İnsanı acıları büyütür güzel kızım..." ....... Sapkın bir ruhun hırsı uğruna katlettiği hayatların hikayesi. Acı bu hikâyede başrol. Peki sen bu acıyı iliklerine kadar hissetmeye hazır mısın ? Hazırsan başlayalım.
