10°

326 121 49
                                    

Bu bölüm sevgili okurum NurayErkan4 'a ithaf edilmiştir ♡















" Bir bahar çiçeği gibi solup giderken gözlerimin önünde,
Yapabildiğim tek şey,
Dökülen yapraklarını bir bir toplayıp  sonsuza kadar benimle kalabil diye kurutmak oldu sevgilim..."

                                      Binnur Evmez




...................

Burnuna dolan bal kokusuyla açtı gözlerini genç kız .

İlk önce nerde olduğunu anlayabilmek adına sağına soluna bakındı .

Bulunduğu yeri algılayınca hala burnuna dolan  bal kokusunun kaynağını aramaya başladı .

Çok geçmeden  de buldu .

Üstüne örtülmüş siyah bir deri ceket vardı .

İstemsizce burnunu cekete yaklaştırıp  kokladı .


Yüzünde oluşan tatlı tebessümle tanıdık kokuyu ciğerlerine hapsetti .

Bu sırada bir arka sırada oturan Agâh'ın  onu izlediğinden bihaberdi.

Yaklaşık bir buçuk saattir kızı izliyordu ve bu durum o kadar hoşuna gitmişti ki bir ömür boyu öyle kalabilmeyi diledi Allah'tan.

Hele onun kokusunu sanki dünyanın en eşsiz şeyi gibi soluması yokmuydu işte o an zaman dursun istiyordu .

Nerden bilebilirdi ki bunun  daha hikayelerinin başlangıcı olduğunu ...

..............

Kurduğu planla sinsice sırıttı adam .

Hâlâ  tam olarak iyileşemese de bu fırsatı kaçıramazdı .

Mithat bey hayatının hatasını yaparak korumaları geri çekmişti .

Nusret ise böyle bir fırsatı kaçırmayacak kadar çakal bir adamdı .

Eline aldığı telefonla planını harekete geçirdi .

Bir numarayı tuşlayıp  telefonu kulağına götürdü.

Birkaç çalıştan sonra açılan telefonla karşıdan boğuk bir erek sesi geldi.

" Söyle" dedi kabaca boğuk ses .

Nusret sinirle kasılsa da altan alarak

" Kızın korumaları geri çekilmiş . Fırsat bu fırsat . Kızı almamız gerek ." dedi piç gülümsemesiyle.

Karşı taraftan homurdanma dışında bir karşılık alamadı birkaç dakika .

En sonunda kapatı sanarak telefonu kulağından çekecekti ki o boğuk ses yine konuştu .

" Yer ve zamanı söyle  , gerisi bende ."
dedi soğukça.

Sinsice sırıttı  Nusret .

İstediği oluyordu sonunda . Alinaya sahip olacaktı .

Konuşmayı  bitirmediği aklına gelince düşüncelerine bir süreliğine son verip telefona döndü .

" Bugün , ...Ünüversitesi , c kampüsü , saat 15.30 ' da çıkacak okuldan o zaman alırsınız ." dedi tehlikeli bir gülüşle .

~Turna~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin