CHAPTER 21

19.9K 348 7
                                    


CHAPTER 21

When the doctor confirm that I'm pregnant. Three weeks and five days. Umiiyak si Marco sa loob ng hospital. Naging emotional rin ako ng makita ko ang anak ko sa maliit na parang tv. Sobrang daming tanong ni Marco sa doctor sa bawal at pwede sa'kin.

Nung pauwi na kami inirapan ko siya ng ilang beses dahil sa sobrang bagal niyang magmaneho. My god! Dahil sa sobrang bagal ng takbo ng sasakyan ay nakatulog ako sa buong byahe nagisig nalang ako nasa kwarto na niya ako nakahiga.

Ng pababa na ako ng hagdan ay rinig na rinig ko ang ingay galing sa dining area. Sabay na tumingin sa'kin ang mag-asawa at si Marco na nagmadaling pumunta sa direksyon ko. Agad niyang hinawakan ang kamay ko para alalayan.

"Marco, hindi ako lumpo!" Reklamo ko sa'kanya.

He just kiss my forehead and smile. Umiiling nalang ako.

"How are you dear?" Lumapit ang ginang sa'kin at humalik sa magkabilang pisngi ko. Tumango at maliit na ngiti lang ang binigay sa'kin ng daddy ni Marco.

"Okay lang po mom."

"Mom, we have surprised.." bumaling ang tingin namin kay Marco. Hindi man nakangiti pero ang mga mata nito ay kumikinang sa saya. Humigpit ang hawak ni Marco sa kamay ko. I smile and nodded to him.

May maliit na picture na binigay si Marco sa mommy niya. Napangiti nako ng makita ko ang paglaki ng mata ni mommy.

"Y-your pregnant dear?"

I nodded. "Three weeks and five days mom." Maluluhang tumingin sa'min si mommy. Lumapit ito at niyakap siya ng mahigpit.

Narinig ko ang maliit nitong paghikbi. "Oh my god! I'm going to be Lola."

Napuno ng tawanan at ingay ang buong dining area lalo na ang pinaguusapan nila ay ang maging gender ng maging anak namin ni Marco. Nagplano-plano na si mom na bumili ng mga damit.

Marahan kung hinaplos ang tyan ko. May kunting umbok na pero hindi parin halata. Hindi mawala ang ngiti ko habang nakatingin sa full mirror. Nakita ko sa reflection ang ginawa ni Marco. Seryosong itong nakatingin sa laptop at may binabasang documents. Pagkatapos naming magtanghalian kasama ang magulang niya, ay hindi ito ng nagtaggal dahil may flight pa ito.

Sobrang saya ni mommy nagmalaman niyang magkakaapo na sila. They're excited to have their first grandchild. Hindi ko pa nga ito pinanganak nakikita ko nang maging spoil ito sa Lola at Lolo niya.

Ano kaya ang maging reaksyon ni dad? Maging masaya ba siya katulad ng magulang ni Marco? Tanggapin na niya ba ako bilang anak?

May maniit na humaplos sa tyan ko. Bumaling ang tingin ko kay Marco sa likod ko.

"Natatakot ako.." I whispered.

Lumaki akong walang ina. Merong ama pero parang wala din naman. Natatakot ako na paano ko aalaagan ang anak ko? Paano maging mabuting ina? Paano ko ipapararamdam sa'kanya na mahal ko siya, na hindi niya mararamdaman at maranasan katulad ng sa'kin.

Paano ko mamahalin ang anak ko, na ako mismo ko alam ang pakiramdam ng ganon? Paano kung magkamali ako?

"Natatakot rin ako babe. Pero alam kung kaya mo, kaya natin, at tsaka sina mommy lalo na si nanay Emma, alam nating tutulungan nila tayo."

May anong kumirot sa puso ko. Hindi ko man alam ko paano maging mabuting ina sa maging anak namin ni Marco, may mga tao namang handa akong tulungan. At may mga taong magpaparadamdam sa'kin ng pagmamahal, tulad ni Marco at ang mga taong nakapalibot sa'kin, sa'min.

"Makakasama natin sa dinner sila ate at dad. Sana pumunta si dad..."

I'm still hoping. Kahit na hindi siya nagpapakita tuwing birthday ko kahit ngayon lang. Just this one.


One NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon