One Night

CHAPTER 28

CHAPTER 28

UMIWAS ako ng tingin kay Marco ng bigyan niya ako ng matamis na ngiti. Umayos naman ako ng upo sa kama at inayos ang buhok ko at nilagay sa likod ko.

"I'll just take a shower...you can sleep now," saad niya habang busy sa pagtagal ng batunis to the white long sleeve he wore.

"I'll wait...until you're done. I'm still not sleepy, anyway." Tumango lang siya bago hinubad ang damit niyang pang-itas.

Kahit nakaside-view lang siya kitang-kita ko ang balbon nitong tiyan at may kunting balbon sa dibdib niya. Napalunok ako at umiwas ng tingin. Hinaplos ko ang tiyan ko at narinig ko nalang ang pagbukas at sirado ng pinto ng shower.

Nakahinga ng mabuti sa pagkapasok niya sa shower. Napahikab naman ako at unti-unti nang pipikit ang mata ko dahil sa antok.

Bakit ang taggal naman ni Marco sa loob ng shower?  Dati-dati naman ang bilis lang niya, bakit ngayon bakit parang ang tagal tagal niya.

Umayos ako sa pagkakasandal sa kama at ilang beses na kinurap-kurap ang mata para mawala ang antok.

Ilang minutong nakalipas ay dahan-dahan na ako papayuko at agad ding umayos sa pagkakaupo. Umiling ako para gisingin ang sarili. Napaayos ako uli ng upo ng bumukas ang pinto ng shower.

"Can't sleep?"

Umiling bago bilang sagot. Ayaw ko naman magsinungaling sa'kanya na hindi ako makatulog. Kabaliktaran nga ata e, gusto-gusto ko nang huminga sa kama at ipikit ang mata kaya lang gusto ko siyang maka-usap.

Kinang umaga umasa pa naman ako na siya ang gigising sa'min pero ang gutom ang gumising sa'kin. Pagkababa ko, ang sabi ni Nanay Emma na maaga daw umalis si Marco.

Naitindihan ko naman baka, may problem ang company and he needed to go there. Kaya maaga siyang umalis. Well, I understand because he's the CEO he must be to go there.

"Are you avoiding me Marco?"

Sumunod ang tingin ko sa'kanya. Binuksan niya ang walking closet para maghanap ng masusuot niya.

"I'm not." He said with a cold voice of him.

Bumuntong hininga ako bago umiwas ng tingin. I keep myself silent until he finished dressing. He wore a white v-neck shirt and black pajamas.

"Matulog kana Eli. It's already late. Pupunta muna ako ng library, I need to finish something."

Yumuko lang ako. I heard the doors open and closed. Doon na kusang tumulo ang luha ko sa mukha.

He's cold to me. Hindi na niya ba ako mahal? May iba na ba siyang babae?

"YOU here, Eli? May problema ba, anak?"

Simula na naging okay na ang lahat ay unti-unti naging mabuti ang relasyon namin ni dad. He has lots of improvement. He called me 'anak' na. And his tone of voice is more calmy, and sweet? Well, dad changes a lot.

Umiiling ako dito. Lumapit ako dito at humalik sa kaliwang pisngi nito.

"I'll just check ate dad," I answered.

"Okay naman ang ate, medyo sumakit lang nga tiyan niya. Pero dapat anak, nagpahinga kana lang. Umupo ka muna dito, pupunta din naman ang papa mo, sumabay ka nalang pauwi sa'kanya."

"I asked the personal doctor ni mommy, she said its a normal lalo na dahil malapit na si ate manganak."

Tumango si dad. "I know, anak. Ganon din kasi ang mommy niyo nung malapit niya na kayong isilang." He said with a smile.

Nasasaktan din ako kapag nakikita ko si dad na sasakyan. Alam ko naman na pinagsisihan na niya ang ginawa niya. Pero may mga bagay talagang hindi pwede nating pigilan. Lalo na kung tungkol sa pagmamahal ng isang tao.