One Night

CHAPTER 10

WARNING: MATURE CONTENT! READ AT YOUR OWN RISK!

P.s. don't expect too much. I'm not good at this. But I hope you enjoy it!

CHAPTER 10

PAKANTA-KANTA pa ako habang nagluluto halos hindi mawala ang ngiti ko sa labi. Hindi ko alam, pero sobrang saya ko ngayon.

Napatigil ako ng may bisig na biglang yumakap galing sa likod ko. Nanigas ang buo kong katawan sa ginawa niya. Sinandal niya ang mukha sa balikat at napalunok naman ako sa wala sa  oras.

"Morning, babe.." he whispered. Nagtaasan ang balhibo ko sa katawan at parang nakikiliti pa ako sa ginawa niya. May kong ano bagay na nagwawala sa tyan ko na hindi ko alam kung ano iyon.

"M-morning." nauutal ko pang sagot dito.

Napasighap ako ng bigla niya akong halikan sa pisngi at mabilis na kumawala sa yakap niya sa'kin. Nanlaki ang mga mata ko habang ang isa kong kamay na nasa pisging hinalikan niya.

Naramdaman ko ang pag-init ng magkabilang kong pisngi. Dahan-dahan akong napatingin sa gawi niya na nasa tabi ko habang malaki ang ngiti habang pinagmamasdan ako.

Natauhan ako ng may na aamoy akong nasusunong. Nataranta naman akong tinignan ang nilutong scrambled egg. Mabilis kong sinalin ito sa lalagyan at nakahinga ng maluwag.

Kaya hindi ko mapigilan mapatingin sa gawi niya, at nakangisi na itong nakatingin sa'kin.  Sino ba kasing hindi magugulat sa ginawa niya.

Simula kahapon mas lalo kong nakakilala si Marco isa na sa ugali niya ang paging pilyo.

Hindi na ako ng salita pa at nagpatuloy nalang sa pagluluto ng breakfast namin.

Kahit sa pagkain ay hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Marco. Ako nalang ang iilang sa mga tingin niya sa'kin.

"YOUR drinking, again? Problem?" rinig kong saad niya mula sa likod ko.

Pinilit ko ang sarili na hindi ako maepektohan sa presenya niya at ininom ko nalang ang alak sa baso.

Pinigilan niya ako na magsalin uli. Kaya tumayo ako sa pagkakupo para kumuha ng bagong baso sa kabinet pero mabilis itong nakarating sa dereksyon ko kaya napigilan niya ako.

Hindi ko na siya pinansin at bumalik sa pagkakaupo. Kinuha ko nalang ang bote at mabilis na ininom pero agad din niya akong napigilan.

Kaya hindi ko na mapigilan ang sariling tignan siya ng masama.

Matapos ng breakfast namin bigla nalang akong natauhan. Naguilty ako sa ginawa ko, may boyfriend ako pero naging ganito ang reaksyon sa bawat galaw na ginawa ni Marco para sa'kin.

Na hindi ko dapat ito nararamdaman. This is wrong. But I can't stop myself, I don't know why? I felt strange about my feelings.

Pilit kong iniwasan siya buong oras para lang hindi magtagpo ang landas naming dalawa lalo na ang mga mata namin, pero sino bang niloloko ko nasa iisang bahay lang kami. Paano ako makakaiwas sa'kanya? Kung sunod-sunod sa'kin, at nagtatanong kung bakit ko siya iniiwasan.

Gusto kong sagutin ko siya pero may sumigaw sa isip ko na huwag kong gawin kaya umiwas nalang ako habang kaya pa ng sarili.

Nagmadali akong umiwas ng tingin sa'kanya.  "Is it your dad, kaya kaba umiinom?" saad niya.

Yumuko ako ng nakaunti. Dahil sayo rin. O sabihin nating sa nararamdaman ko. Naguguluhan na ako. Naguguluhan ako kong anong nararamdaman ko ngayon.

Tumango nalang ako sa'kanya.

"Ginawa ko naman ang lahat...pero parang kulang parin." naghihina kong saad.

"Wala akong karapatang sabihin ito, pero alam kong may malaking dahilan siya." saad naman niya.