One Night

PROLOGUE

PROLOGUE

Kanina pa takbo takbo ang ginang. Gusto niyang umiiyak, pero alam niyang kapag maging mahina siya ngayon, alam niyang may masamang mangyari sa'kanya. At sa anak niya.

Wala na siyang ibang ginawa kundi ang tumukbo ng takbo kahit na alam niyang pagod na siya pero ngayon wala siyang naramdaman pagod. Ang iniisip lang niya ang maligtas silang mag-ina.

Kahit anong mangyari gagwin niya ang lahat para lang maligtas ang kanyang anak. Bahala na kung ano ang mangyari sa'kanya. Ang iniisip lang niya ang kaligtasan ng anak niya. Ang pinakakamahal niyang anak.

-

"Hanapin niyo siya!! Kundi malalagot tayo kay boss!! Ano pang ginagawa niyo kumilos na kayo!! Wag kayong umuwi kung hindi niyo dala ang babae at ang anak niya. Kapag hindi! Pareho tayong malilintikan nito!!" galit na saad nito.

Nagsimulang na silang hinanap ang bawat sulok ng lugar niya pero wala ito.

"Nakalabas ata boss," saad ng isa.

"Ano pang hinihintay niyo!! Hanapin ang dalawa!! Mga gago!! Maghiwalay kayo para mas mabilis!! Kilos!!!" saad ng lalaking galit na galit.

-

"Sir, may ng bigay ng lead nasa lumang bahay ng Laguna yung hindi na tapos na bahay," saad ng isang pulis.

Kanina pa hindi mapakali ang isang lalaki. Kinakabahan siya sa kaligtasan ng kanyang mag-ina. Ang asawa niya at anak ay nakidnap.

"Puntahan na natin ngayon!" utos niya.

Sumakay sila sa kanilang mga sasakyan. At pinuntahan ang sinabing lugar sa Laguna.

-

Hindi na niya kaya. Pagod na lahat ng buong katawan. Kahit anong gawin niya pero ang hina na ng buong katawan niya.

Kanina pa siya nakatago sa likod ng basurahan. Ng hahabol ng hininga. Hindi niya alam kung anong lugar ito. Madilim ang buong paligid at wala katao-tao. Gusto niyang humingi ng tulog pero imposibleng may taong dumaan sa lilib na lugar na ito.

Mabuti nalang at ang anak niya at tulog. Kanina iyak-iyak ito ng iyak. Naramdaman niya siguro na may nangyayari sa paligid niya.

Napatingil siyang ng may narinig siyang kuluskos.

Jusko!! Panginoon, iligtas niyo lang anak ko kayo na po ang bahala sa'kanya...

"Anak... hindi kayang may masamang mangyari sayo. Sana patawarin mo si mommy, sa gagawin ko. Bahala na, ako ang mapahamak wag lang ikaw, anak. Mahal na Mahal na namin, ng daddy mo. Patawad baby.." sabay halik nitong matagal sa noo ng bata.