yüzümü avuçluyan küçük eller sayesinde gözlerimi açtığımda, alp gülerek bana bakıyordu. "günaydın anne" yüzümdeki elini tutup dudaklarıma götürerek öptüm.
Bu günü huysuz bir şekilde başlayacağını düşünürken Alp beni şaşırtarak gayet sevgi dolu başlamıştı.
alp ve bana ayrı oda verilirken , adar abi ve mert ikisi, yalın ve yağız abide ikisi yatmak üzere ayrı odalar verilmişti .
"günaydın annem, ne zaman uyandın sen" dün akşamki tanışma faslından dolayı bayağı yorulmuştum, okadar insanla tanışmak kolay değildi tabi.
Daha hepsiyle tanışmadığımı var sayarsak, bu gününde baya zor geçeceğini düşünüyordum.
Dün aile büyükleri ile tanışmıştım, neredeyse herkesin yargılar bakışları üzerimdeydi, ve bu bakışlar beni fazlasıyla geriyordu.
Adar abi gilin bahsettiği kuzenler ise, dedem gittikten sonra sadece abilerim ve Mert'e hoş geldiniz diye sarıldıktan sonra, benim yüzüme bile bakmadan kendi odalarına dağılmışlardı.
At' an düşün recep dayı, dışında pek sevdiğim kişi olduğunu söylenemezdi, onlarında bana ölüp bitmediğini, çok iyi biliyordum.
Burada normal karşılanan fakat benim hiç sevmediğim kuma olayı vardı bide.
Dedemin 3 karısı vardı, ve bu benim ona olan kötü düşüncelerimi fazlasıyla destekliyordu. Kuma olayı çok saçmaydı , bir kadının gururunu hiçe saymaktı, madem başka bir kadınla evlenecektin başta onunla evlenseydin ya, ben olsaydım en başında bu adamı terk etmiştim.
ha aynen ,geri kafalı bu adamda seni sağ salim bırakırdı .
iç sesimin benimle saçma salak konuşmasını bölen telefonumun çalmasıydı.
alıp ,yataktan inip koşarak ,koltukta olan telefonumu alıp bana getirdi.
hayırlı evlat işte ,şimdi ben olsaydım kalkmaya üşenir ve o telefon kendi kendine çalıp kapanırdı. Alp'in yanağına kocaman bir öpücük kondurdum.
ekranda gördüm isimle yüzüm gülümsemeden edemedi.
Yamaç arıyor...
en son konuşmamızın üzerinden nerdeyse 2 ay geçmişti, ondan sonrasında ise ya o aradığında ben meşkuldüm ,yada ben aradığımda o meşkuldü. bir kaç ay önce çalıştığı hastanede olay çıkardığı için kovulmuştu . şimdiyse başka bir hastaneden onay gelene kadar ,kadrosuz bi şekilde bakım evinde işe girmişti.
daha fazla bekletmemek adına , telefonu açıp kulağıma götürdüm.
" alo yamaç"
"oo eylül hanım ,sonunda ulaşa bildik size" yamaç' ın sitemle kurduğu cümleye haifce güldüm.
"eh bilirsin yamaç meşkul bir kadınım ben " kurduğum cümleden sonra yamaç' ın da güldüğünü işitim.
" eylül ,gökçe ile konuştunmu" yamaçın sorduğu soru ile ,yüzümdeki gülmem soldu.
sanki beni görüyormuş gibi başımı iki yana saladım "yok ne oldu " boğazını temizlediğini duydum.
"hiç sadece sormak istedim" bir süre sesizlik olsa da , aklıma yamaç' ın son yaşananları bilmediği geldi.
heyecanla yerimde dikleştim " yamaç"
"ha güzelim " bu habere benden çok sevinecek bir kişi varsa o da kesimlikle yamaç dı .
"yamaç ben sence şuan neredeyim " sesimden bile beli olan heyecanım ,yamaç'ıda etkilemişti.
"ne o bana süpriz yapıp yanıma falan mı geldin hata şuan kapımdamısın " yamaç'ın heyecanla kurduğu cümleyle omuzlarımı düşürdüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeniden / Abilerim
Fiksi RemajaGenç yaşta evlenip, çocuk yaşta anne olan bir kadının, herşeyden çok sevdiği kocasını kaybetmesiyle, çocuğunu tek başına büyütmeye başlar, eşinin ailesi oğullarının, ölümünden sonra genç kızı suçlar, Eylül tam pes etmişken bir güneş doğar, abileri e...
