Yeniden / Abilerim

27

Hellooo bacanaklar

İyii okumalar dilerim
Bir yerde bir hata bir yazım yanlışı yada bir mantık hatası görürseniz söyleyinde düzeltiyim.
Bölümü yıldızlarsanız çok ama çok sevinirim, öpüldünüz

💗

Son bir kez paspasla yerleri sildikten sonra paspası geri yerine bıraktım. Kafedeki işleri bir süredir aksatmıştım, çalışanlarım, bir süre idare etmişlerdi fakat eksikler hala vardı.

Onlarında yapa bilecekleri şeyler kısıtlıydı nede olsa.
Çalışanlarım 19, 22 yaş aralığıydı. Üniversite öğrencisiydi yada genç yaşta ev geçindirmek zorunda kalan kişilerdi. Onları da fazla zorlamak istemiyordum açıkçası.

Bu gün gece yarısına kadar kafede durmak zorunda kalmıştım. Depolamada bir eksiğimiz varmı diye kontrol etmek, kafenin temizliğini sağlamak ile uğraşa bilmiştim henüz. Daha yapılıcak bir ton iş vardı aslına bakılırsa.

Geriye kalan işleri yarına bırakmak zorundaydım, çünkü hem çok yorulmuştum hemde abim gile bıraktığım oğlumu çok özlemiştim.

Gün boyunca hiç aramamışlardı, benimse aramaya pek bir vaktim olmamıştı, ne durumda olduklarını çok merak ediyordum açıkçası.

Çünkü alp biraz zor bir çocuktu, adar abim gile nazı da geçiyordu, ve bunun farkındaydı. Büyük ihtimale alp adar abim gili parmağında oynatmıştı, tüm gün.

Son bir kez kafeye baktıktan sonra, çantamı ve kot ceketimi alıp. ışıkları kapatarak, dükkanı kilitledim.

Görkem ve diğer çalışanlar kalıp yardım etmekte ısrar etmişlerdi fakat ben istememiştim, bu son süreçte onlara fazla yüklenmiştim.

Bu hafta beli günlerde, sıra ile tüm çalışanlarıma izin vermeyi düşünüyordum.

Bu benim için biraz zor olacaktı ama bu süreçte onları yorduğum için. Bu hafta dükkanda fazladan kendim duracaktım gerekirse. Ama onlara bir şekilde izin verip dinlenmelerini sağlicaktım.

Çantamdan neredeyse bu gün hiç bakmadığım, telefonumu çıkarıp, arabama yöneldim.

Saat gözüme çarptı 00:23

Normalde bu saatlere kadar asla dışarıda olamazdım. Alp sürekli ağlıyarak bakıcısının telefonundan beni arıyarak, artık gelmem gerektiğini söyleyerek yalvarırdı.

Fakat bu sefer beni şaşırtmıştı.

Abim gilin yanında olmasından dolayı, sanırım benim yokluğumu bile aramamıştı, yada sadece artık büyüyordu.

Telefonuma bir kaç mesaj dışında hiç bir şey yoktu.

Arabama geçip emliyet kemerimi taktım. Telefonumdan mesajlar kısmına girip kimin mesaj atığına baktım.

2 mesaj yamaç

3 mesaj 0543*****

Kayıtlı olmayan numara ile kaşlarım çatılırken, numaranın üzerine tıkladım.

0543***: Eylül ben annen Sema

0543***: numaranı Adardan aldım.

0543: müsait olduğunda ararmısın. Biraz konuşmuş oluruz. (11:34)

Telefonu kapatıp yan koltuğa, atım. Onu aramak istiyordum aslına bakılırsa, ama saat çok geç olmuştu, çoktan uyumuş olabileceğini düşünüyordum.