FINAL

10.6K 550 70
                                        

(Unicode)

"နီ...မင်းစွပ်စွဲနေတာတွေတော်လိုက်တော့နော်"

လီဆာ့အသံကြောင့် မဒမ့်ကိုယ်လေးတောင် တုန်တက်သွားသည်။အသံနဲ့တင်သူဘယ်လောက်ထိ ဒေါသထွက်နေလဲ ခန့်မှန်းရပါသည်။

"မင်းကဘာလဲသူ့ကိုထိတော့နာတာပေါ့ဟုတ်လား"

"မောင်ပြောပြီးပြီလေကွာ...မီယွန်းနဲ့ကသူငယ်ချင်းတွေပဲ...ဘာမှမပတ်သက်ဘူး"

သူကတခုခုဆို ဒေါသထွက်ဖို့ပဲသိတယ်။ဂျန်းရင်ထဲဘယ်လိုခံစားနေရလဲ သူနားမလည်ပါ။

သူ့ဆီကိုအဲ့ချိုမီယွန်းဆိုတဲ့မိန်းမက ညတိုင်းဖုန်းတွေဆက်နေတာကို တရားဝင်မိန်းမဖြစ်တဲ့ ဂျန်းကဒေါသမဖြစ်သင့်ဘူးလား။

"တို့ကိုစိတ်ကုန်နေပြီလား မောင်"

"ကျစ်....ဘာမဟုတ်တာတွေလျှောက်တွေးနေတာလဲကွာ"

မောင်ဟာဂျန်းကိုကျောပေးပြီး ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွနေခဲ့သည်။အခန်းထဲမှာတခြားဘာသံမှမရှိတာကြောင့် မောင့်သက်ပြင်းချသံတွေကိုလည်း အတိုင်းသားကြားနေရသည်။

"တို့နောက်ကွယ်မှာဖောက်ပြန်နေရတာ မင်းသိပ်ပျော်နေမှာပဲနော် လာလီဆာ..."

"ပါးစပ်ကိုပိတ်လိုက်တော့နော်..နားထောင်နေလို့အကောင်းမှတ်မနေနဲ့"

လက်ညိုးသွင်သွင်ထိုးရင်း ပြောနေတာများ ကြောက်စရာကောင်းလိုက်တာ....

အဲ့လောက်တောင်ပဲ စိတ်ပျက်နေတာလားကွယ်။

"မင်းကမကောင်းတဲ့ကောင် တို့မှာကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ဆိုတော့အရင်လိုမလှတော့လို့ မချစ်တော့ဘူးမလား"

"မဆီမဆိုင်တွေမတွေးနဲ့လို့ မောင်ပြောနေတယ်နော် ကင်ဂျန်းနီ"

"ဘယ်နှစ်ခါများ တို့ကိုဒီလိုနာမည်အပြည့်ခေါ်ဖူးလို့လဲ"

"မင်းကမဟုတ်တမ်းတရားတွေပြောနေတာကိုးကွ"

"အာ့ဆိုမင်းဆီကိုဘာလို့သူက ညတိုင်းဖုန်းတွေဆက်လဲ။ကျောင်းမှာလည်းမင်းနားပဲ အတင်းတွေကပ်ပြီး အမြဲအတူရှိနေတာကရောဘာတွေလဲ"

"မောင်တို့နှစ်ယောက်က ပရောဂျက်တစ်ခုကို အတူတူလုပ်နေရလို့လေကွာ"

အဂျစ်လေးရဲ့အိန္ဒြေရှင်မဒမ်(Completed)Where stories live. Discover now