Kazanmak mı? Yoksa kaybetmek mi?
Kaç kere hayata karşı savaşımda kazandım, girdiğim her savaşta çoğunlukla kazanırdım..
Peki neden bu savaşta kaybettim...
Neden kalbim aşk savaşına yenik düştü?
"Bebeğim" dedi başımı kaldırıp ela gözlerimi siyah...
•Merhaba canlarnasılsınız. Ben iyim umarımsizde iyisinizdir, eğer ufak yazım hataları olursa lütfen affedin olur mu? •Bol bol yorum yapıp küçük yıldıza dokunmayı unutmayınız• •Hepimizi seviyorum•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Medya Lavin'nin gelinliği)
Kınadan sonra sadece birkaç saat geçti ve ben hâlâ nezarethane'de bekliyordum Kumru'nun saçma sapan intikam hırsı yüzünden bütün gecem maffolmuştu.
Oysaki gerçekleri hatırlasa böyle yapabilir miydi? Hayır. Hatırlasa beni demir parmaklıklar ardına atabilir miydi?
Atamazdı. Vicdanı el vermezdi. Bazen acaba ondan vicdan var mı diye düşünüyordum, azıcık düşünse şikayet edemezdi.
Düşüncesizdi, biri demir parmaklıklara birkaç kez vurdu. Başımı yerden kaldırdı Berzan karşımda elleri ceplerindeydi.
"Naber bebek" dedi sesinde burukluk vardı, yavaşça ayağa kalktım. Spor ayakkabımın bagacıklarına kadar çıkarmışlardı.
Avuç içimdeki altınları bile almış saç tokamı bile kalmasına izin vermemişlerdi.
Demir parmaklıkların önünde durdum, Berzan elleri ile saçlarıma dokundu. Demir parmaklıklar umrunda değildi.
"Neden güzel gülüşün yok" dedi burada mutlu olamıyordum.
"Mutlu olduğum yerden uzaktayım" dedim mutlu olduğum yer kolları arasındaydın ellerimi kalbine yerleştirdim. "Ait olduğum yer tam burası. Mutluluk kaynağım senin kalbin" ellerini yüzüme yerleştirip başımı yaklaştırdı.
"Birazdan çıkacaksın Adar Kumru'yu ikna etti, şikayetini geri aldıracak" dedi başımı tamam anlamında salladım.
"Ali'ye gerçekten zarar verecek misin?" Diye sordum gözlerimi gözlerinde birleştirdim.
"Hayır bebeğim. Aslında seni tehtit etmeyecektim ama beni dinlemedin ve bana meydan okudun" dedi boş yere tehtit etmişti. "Ben seni tehtit ettim sen beni paramparça"
Başımı iki yana salladım. "Sen beni korumak için tehtit ettin" dedim saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Bende teşhis yapabilmek için kalbini kırdım"
Kaşları havalandı "Nasıl anlamadım" dedi tam birşey söylemek üzereydim ama yanımıza polis memuru geldi.
"Çıkıyorsunuz" dedi demir nezarethane'nin kapılarını kilit yardımı ile açtı.
Bedenimi dışarı attığımda bağcıkları olmayan ayakkabı ayağımdan çıkıyordu, Berzan'nın koluna tutunup ayakkabıyı ayağımdan çıkardım.
Berzan yere eğildiğinde ayakkabıyı eline aldı "Demek ayakkabının bağcıklarına kadar aldılar orospu çocukları" dedi sesinde sinir vardı. "Elindeki kınayı sildiler mi?" Avuç içimi havaya kaldırdım.
