Nie ufaj nikomu

#23 . Imprezowe piekło

Weszliśmy do lokalu. Następnie wybraliśmy stolik, gdzie się rozłożyliśmy. Impreza najwidoczniej dopiero się rozpoczyna. Niezbyt jak na razie ludzi przyszło, ale idzie dostrzec, że zbiera się coraz więcej ludzi. W sumie dobrze, tym lepiej. Mniej tłoku tym mniej ludzi mdlejących. Jake'a jeszcze nie ma, za pewnie zaraz będzie. - Dzień dobry moi drodzy! Dziś otwarcie klubu Lawenda! Z tej okazji mamy w cenie darmowy posiłek, który się znajduję po mojej lewej stronie! Tak! Te oto pyszności! Zobaczcie! - Wszyscy spojrzeli w prawo. A ukazał się bardzo podłużny stół z przeróżnymi ciastami, słodkościami, owocami, ciastkami, fontanna z czekoladą.

Momentalnie można było by stwierdzić, że zahipnotyzowało wszystkich obecnych.

Wszyscy na ten widok rzucili się w pogoń by skosztować, lecz ja wolałam zostać w bardziej bezpiecznym miejscu. Bez natłoku ludzi.

- Idziesz potańczyć? - Nie. - No chodź. - Nie chcę Jessy. - Dlaczego? - Nie mam ochoty. - To po co tu przyszliśmy? - Zmusiłaś mnie. - A idź ty, idę potańczyć sama. - I poszła.

*Skip time*

Jake już przyszedł. Rozmawia z Jessy pod barem. Ja za to siedzę, patrzę w ściany, rozmyślam albo patrzę w telefon. W sensie niby lubię imprezy i niby ludzie, którzy mają znak zodiaku co ja kochają imprezy, ale nie mam zamiaru imprezować bo wiem jak to się kończy. A mianowicie, gdy się rozkręcę to nic nie da rady mnie powstrzymać. Będę pić do upadłego. Tańczyć jak tylko zapragnę. I kto wie co jeszcze...

Lepiej nie wiedzieć i się nie przekonywać co dalej.

- Hej! Mała! - Spojrzałam za telefonu. Jakiś pijany mężczyzna mnie zaczepił. - Zatańczysz ze mną? - Nie. - Powiedziałam bez zastanowienia. - Nie pytałem się! Tylko to był.. - Nim dokończył pobiegłam do łazienki i zamknęłam się z jednej z kabin.

Po kilku minutach czekania, poszłam z powrotem na imprezę, a tak dokładnie do stolika. Lecz... Nie mogę z powodu dużego natłoku. Nie wiem co się stało przez ten czas. Muzyka stała się jakaś głośniejsza. Lasery świateł zaczęły się poruszać o wiele szybciej niż poprzednio. To jest jakieś nie możliwe. Bary po bokach są doszczętnie zapchane ludźmi. Czyste piekło. Wszyscy krzyczą, śpiewają. Pełno latająych światełek. Jest o wiele więcej ludzi upitych. To jest chore. - Przepraszam! Chciałam by przejść! - Co?!! Nie słyszę! Mów głośniej! - Mówię, że chciałam by przejść! - Aaa! Okej! Idź! - Przepuściła mnie, niestety nic to nie dało, ponieważ stolika brak. Tylko ludzie.

Zabrał w dłonie telefon i napisałam im, że utknęłam na parkiecie i nie mogę pilnować naszego stolika.

Nic innego mi nie pozostało jak tańczyć i powoli udacjąc się w stronę wyjścia.

Mam dość

Zaczęłam od mniejszych ruchów idąc powoli do przodu. Chciałam już trochę przyspieszyć w kroku z powodu mniejszego natłoku, niestety coś, a raczej ktoś mi przeszkodziło. Poczułam rękę na moim jednym ramieniu oraz tali i nie był to Jake, więc puściłam się zucisku i poszłam. - Hola hola. - Słucham? - Powiedziałam oschle. A on zbliżył się do mnie i znów złapał za talie. - Puść mnie. - Nie zareagował. - Puść mnie! - Zamknij się!

Nie wiem czy jest pijany czy nie, ale mam ochotę wyjść.

- Nie chcę! Puść mnie! - Próbowałam się wyrwać, niestety szarpanina nie dała skutków. - Puść mnie! - Krzyknęłam z całych moich sił. Ale on zamiast puścić, ścisnął moje pośladki, co nie powiem sprawiło u mnie odruch wymiotny. - Puść ją! - Usłyszałam krzyk Jake'a. - Spierdalaj chłoptasiu! - Jeszcze masz cos do powiedzenia? - Jake ewidentnie wpadł w furię. Zawisnął pięści. - Jake... - Idziemy Mc. - Złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę wyjścia.

( Coś mi idą słabo rozdziały, nwm czemu )