Nie ufaj nikomu

#17 . Zgrzyt zębów

- Cześć.

- Cześć.

- Dawno się nie widzieliśmy.

- Pięć lat.

- Aż tyle? Tak szybko to leci. Nic się nie zmieniłeś. A to kto?

- Moja dziewczyna. Nazywa się Mc. Ma problemy z głosem i nie może na razie mówić. - zacisnął swoje dłonie na moich rękach, następnie uśmiechnął się do mnie aktorsko.

- Co u Jessy?

- Ma się dobrze. A jak z twoją?

- Planujemy ślub za trzy dni. Chętnie zaproszę ciebie i twoją dziewczynę. Mógłbyś podać mi twój numer. Oczywiście jeśli chcesz przyjść.

- Jasne.

- Wpisz na moim telefonie.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

POV: JAKE

Dostałem wiadomość od Phila. Myślałem z początku, że to jedno z jego idiotycznych tekstów jego. Jednak nie... Phil nie okłamał mnie. Mc jest w wielkim niebezpieczeństwie. Wszędzie już o tym głośno. Zaginiona Hannah znaleziona, porwana Mc Nowakowska. To jest jeszcze większy ból niż kiedy usłyszałem o Hannah gdy zaginęła. Okropny..

Zadzwoniłem na policję, a nawet poszedłem na policję. Oni uznali to tylko za głupoty, gdy powiedziałem o wszystkim to powiedzieli:

- Musi się pan uspokoić i poukładać rzeczywistość.

Przez całą panikę wszystkie języki zniknęły mi z głowy. Chciałem włamać się do systemu policji i powiedzieć zmienionym głosem i pokazać wszystkie dowody, ale zapomniałem wszystkie hasła. Nie potrafię ustać w miejscu. Tylko co ta Kate ma z tym wszystkim wspólnego? Nie pasuje do układanki.

Nie rozumiem. Nic zupełnie.

Płaczę bo nie wiem co robić.

Walę w puste ściany hotelu.

Nic nie potrafię, nic kompletnie, cokolwiek zrobić... Nawet opanować się.

Co ja najlepszego zrobiłem? Jak mogłem wyrzucić ją z grupy? Jak? Ona nic nie mogła zrobić. Coś ty zrobiła Mc? Jak mogłaś złapać się?

Pytanie się pojawią za pytaniem.