The Contract Marriage

C-80

Kathrine

I enter my room hurriedly without turning back. I slightly closed my eyes for relief of pain and drained.  Baka nakasunod sa akin si Thunder. At this moment I don't want to talk to him. Gusto kong mapag- isa. I want space to think about what happened at the party. My mind was burned out and empty of the recent scene. I want to stay alone........Alone ... with myself... I ... and only me. Out in the darkness of pain. But when I entered the room I was surprised by the kids inside my room with a disappointed face. Parang gigisahin ako sa araw na ito. The way they stared at me ay parang proven with guilty. sinalubong ako nang aking mga anak na malungkot ang mga mukha.  Medyo nagulat ako sa kanila dahil they sitting  at the bed na parang mga judge while gazed at me. Then Lightning stared at me with angry face kaya napatingin ako sa kanya.

I up my brow ,"What's the problem?". Is something happened here?", I asked them with worried eyes. Kaya bigla akong kinabahan sa mga kilos nila. Pinagpalit-palit ko ang tingin sa lima kong anak para malaman ang kasagutan sa mga tanong ko. But no one speak up. It's clueless kaya itinaas ko ang aking brow but they only ignore me. Don' t you miss me kids?", tanong ko sa kanila with a fake smile. Being a mom was a hard responsibilities. Kahit drained na ang utak at katawan mo ay kailangan mong ipakita that you are strong.

"Mommy!", napatakbo sa kinatatayuan ko ang nag-iisa kong anak na babae at mabilis na yumakap sa akin at sinalubong ko nang matamis na mga ngiti. Sinalo ko ito nang yakap . Then I look at Lightning that seriously stared at me.

Pigil ang hininga na tumingin ako sa kanya. Kahit pagod ang aking isipan ay pilit kong ikinalma ang aking sarili, change mood ika nga at  ngumiti .p inigil ko ang aking sarili na umiyak baka humagulgol nalang ako ,"Hey son, why that 's double  face?", masaya kong hinipo ang gwapo nitong mukha na itinabig ang aking kamay. Maybe nagta -tantrum na naman siya kaya masungit na naman ito. Palagi naman itong seryoso kaya what's new about my son Lightning, he was like his daddy very serious.

Nilapitan ko siya nang malapitan kasama ang kanyang kakambal , "Mom, bakit ngayon ka lang dumating?", do you forget may appointment ka sa Principal namin.  Wala ka nang time sa aming magkakapatid.  Puro ka nalang work.......work...work at si daddy. You always disappointed me at tumayo sa kanyang kinauupuan.

Hey Lightning, why you're so cruel to mommy?  You always like that. Do you hate mom just like that? So cruelty at inirapan ang kakambal.

Kathrine let out a light ,exhausted breath. Hinawakan niya  ang gwapo nitong mukha at hinaplos ang buhok nito " Napakamot siya sa kanyang  taenga at hinawi ang kanyang buhok  " I'm sorry son!", may nangyari lang kaya hindi nakarating ang mommy sa school. Pero bukas din ay pupuntahan ko ang principal mo  para sa iyo. Are you happy now?", tanong ko sa kanya but Lightning is still in bad mood . Kaya napabuntung-hininga nalang ako. I don't want to stress myself. May baby sa aking sinapupunan that need me. Kaya I took a deep breath then released some air at my lungs. Nilingon ko ang pintuan kung nakasunod sa akin si Thunder but no trace of him. Baka may ibang pinagka-abalahan kaya hindi man lang nag-effort na sundan ako sa kwarto. Kaya naisip ko ang isang nabasa kong quotes.

" Letting go come to the realization that some people are a part of your HISTORY , but not a part of your DESTINY". Baka balewala talaga ako sa  kanya. Kung talagang mahal niya ako ay kahit sabihin ko na ayaw ko ay susundan niya ako. Then I back to realization, nakatingin sila sa akin.