~ HASTA 1 ~

-32-

Sabah uyandım ve okul için hazırlandım. Güzelce giyindikten sonra çantamı da alıp evden çıktım. Dışarda Evan ile birlikte kahvaltı edicektim. Daha ev için alışveriş yapmaya zamanım olmamıştı.

Yine bana yakın bir cafe de buluştuk ve kahvaltımızı ederken şu adı Lina'mıydı neydi ondan konuştuk. Aslında bu konu içime dert olmamış değildi. Sonuçta Andrew o kıza giderse savaşacağımı biliyordum. Andrew'u çok seviyordum. Zaten tüm olanlardan sonra onun için çabalamam gerektiğini biliyordum. Yine de bu oyunun üç kişi oynanacağını ve bir savaşa dönüşeceğini tahmin edemiyordum. Andrew'un hayatında kimse yok sanıyordum aslında. Bu yüzden de çok sinirliydim. Kullanılmış gibi hissediyordum. Yine de bu gün okula gidip olanları kendim görmedikçe kullanılmış sayılmazdı. Bunu kendime yediremezdim...

Okula gittiğimizde bahçede kimse yoktu. Geç kalmadığımızı biliyordum ya da çok erken gelmediğimizi. İkimiz de bunun farkındaydım ama yine de birbirimizle konuşmadan okula girmeyi seçtik. Sınıfların kapıları açıktı ve her sınıfta en fazla 6 öğrenci vardı. Zaten sınıflar çok kalabalık değildi ama yine de bu durum garipti. Evan la birlikte bir üst kata çıktık burası da oldukça sessizdi. Evan'la birlikte sınıfa girdik ve nerdeyse bütün okulun bizim sınıfta olduğunu gördüm. Yine de hiç kimse konuşmuyor sadece sınıfta bir kız birşeyler anlatıyordu. Sesin olduğu tarafa yöneldim. Kız sarışındı ve mükemmel gözleri vardı. Ayrıca Andrew'un kucağında oturuyordu ve bütün sınıfa bir şeyler anlatıyordu. Evan dişlerini sıktı ve
"Kraliçe"
Dedi dişlerinin arasından. Kız gerçekten çok güzeldi, o kadar masum görünüyordu ki ve kadife gibi sesi de bu görüntüsünü tamamlıyordu. Ona imrenerek baktım ve ilk defa bir insanı bu kadar kıskandığımı hissettim. Gözlerim doldu ve karnında çok rahatsız edici bir dans başladı. Evan bunu fark etmiş olacak ki beni hızla sınıftan çıkardı. Sınıftan çıkınca beni kendine çevirdi ve çenemden tutup başımı yukarı kaldırdı.

Evan: Simone. Sana böyle olacağını söylemiştim. Sadece güçlü olmalısın.

Dedi ve bana sarıldı. Ben de gözyaşlarımı tutamayarak ağlamaya başladım. Ben ağlarken Evan' la bir süre öyle durduk. Ardından beni erkekler tuvaletine götürüp yüzümü yıkadı. O anda nerede ne yaptığım önemli değildi. İçimde büyük bir boşluk hissediyordum ve sadece okuldan çıkıp gitmek istiyordum. Ama öyle yapmadım. Artık güçlü olacaktım. Bu yüzden yüzümü yıkayıp akan makyajımı silip yeniden makyaj yaptım. Ardından da aynaya bakıp sınıfa geri döndüm.