08

205 30 28
                                    

ကလင်... ကလင်... ကလင်...

ကျောင်းဆင်းခေါင်းလောင်း ထိုးသည်နှင့် အုန်းခနဲထပြေးကြပုံက မသိလျှင် ဇောင်းထဲကမြင်းများ လွှတ်လိုက်သည့်နှယ်။ အတန်းစဉ်လိုက် ထွက်ခိုင်းသည့်စနစ်သည် ယခုလိုမိုးရာသီ၌ အသုံးမဝင်။ မိုးပေါက်လေးတစ်ပေါက်နှစ်ပေါက် ကျရုံဖြင့်ပင် တန်းလုံးကျွတ်နည်းပါး ကျောင်းပျက်လေ့ရှိကြသော ဒေသပေမို့ အိမ်ကထွက်ပြေးမည့်နှယ် သူ့ထက်ငါအပြေးနှင်ကြသော ကျောင်းသားကျောင်းသူများကို ဆရာမများလည်း မပြောသာ။

"ဟေ့ကောင်၊ မြန်မြန်! သူများတွေပြန်ကုန်ပြီ။"

နေရာတွင်ပင်မထိုင်နိုင်ဘဲ သြသြ၏ခုံဘေးတွင် မတ်တတ်ရပ်ရင်းက အပြင်ကိုလှမ်းကြည့်ကာ လောနေသောသူကို

"အေးပါ...၊ ခဏလေး။ နောက်ထပ်နှစ်ကြောင်းဆိုပြီးပြီ"

ကဗျာရွတ်အဖွဲ့ထဲ ပါသွားပြီးတည်းက ကျောင်း၏စာသင်ချိန်တချို့ လွတ်ရသည်မို့ အတန်းထဲပြန်ရောက်ချိန်လေးတွင် လွတ်သွားသမျှစာတို့ကို ပုံနှိပ်တွင်မှတ်တန်သည်မှတ်၍၊ မှတ်စုတွင်ကူးရေးတန်သည် ကူးရေးရသည်။ စာမေးပွဲနီးပြီမို့ အိမ်ကိုစာအုပ်ငှါးမည့်သူ မရှိသည့်အချိန်ဖြစ်ရာ သူငယ်ချင်းကို အတင်းချောဆွဲကာ မရမကကူးနေရသည့်အဖြစ်။

"မြန်မြန်လုပ်! အတန်းထဲ ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး"

ကျောပိုးအိတ်ကောက်လွယ်ကာ ကိုယ်ကိုလှုပ်ယမ်းပြီးပြောလာသော သူငယ်ချင်းကြောင့် ဩဩ မရည်ရွယ်ဘဲလှည့်ကြည့်မိသွားသည်က

*ဘယ်ကတည်းက ထွက်သွားလိုက်လဲမသိဘူး။ အေးလေ...၊ အစတည်းက စာမသင်ရရေး ဒို့အရေး၊ ကဗျာရွတ်တဲ့အထဲပါလာတာကြီးကို*

အပေါ်ဘက်နှုတ်ခမ်းပါးကို ဘယ်ဘက်သို့ကွေးတက်ကော့ညွတ်စေလိုက်စဉ် မျက်နှာရှေ့ကပ်၍တီးလိုက်သော လက်ခုပ်သံကြောင့် တုန်ခနဲဖြစ်သွားရသည်။

"ကျောင်းတံခါးပိတ်တော့မယ်လို့။ တော်ပြီ၊ နောက်နေ့မှပဲကူးတော့။ ငါပြန်တော့မယ်"

"ပြီးပါပြီ အဖေရယ်။ ပြီးပြီ ပြီးပြီ။ ရော့၊ မင်းစာအုပ်!"

*လူတွေများ အပြောင်းအလဲမြန်ချက်။ ငါ့သင်္ချာအိမ်စာတွေ ယူကူးရင်ကျ ဒီအခွက်မဟုတ်ဘူး!*

ကိုကို့ကိုWhere stories live. Discover now