Page Thirty-nine.
——————————Iminulat ko ang mga mata ko at unang una kong nakita ang side table. What happened last night? Urgh. I can't remember what happened last night. Bakit pakiramdam ko may katabi ako? Or I am still dreaming? Umiikot ako to see if may katabi ako at napatakip na lang ako sa bibig ko para hindi ako mapasigaw. Oh my god! Anong nangyari kagabi? Bakit katabi ko si Storm? And he's hugging me right now. Shems! Pero.. wait. Ngayon ko lang napansin ang haba pala ng pilikmata ni Storm? No wonder sikat na sikat talaga siya sa mga babae hanggang ngayon. He has this charm that no woman can't resist.
"Done checking me?"
Napagitla ako sa biglang pagsalita ni Storm. He's awake! Iminulat niya ang kaniyang mga mata at ngumiti siya sakin.
"Good Morning, Sun."
Bati niya. Hindi ako nagsalita. I can't even talk. Hindi rin ako makagalaw. Yung buong kamay ni Storm ay nakayakap pa rin sa tiyan ko.
He chuckled.
"Wala kang maalala? Hindi ka na talaga pwedeng mag-bar nang hindi ako kasama."
Kumunot ang noo ko dahil sa tinuran niya. Para ba akong nagising sa aking panaginip kaya at agad akong napaupo sa kama. I did checked my body if I am wearing clothes at may damit pa naman. Wala naman yatang nangyari samin diba? Oh god!
"Why are you here?"
Tanong ko sa kaniya nang mahimasmasan ako. Hinila niya ang kamay ko at napasigaw ako sa gulat. Napahiga ako ulit at niyakap niya ako. Sinubsob niya ang ulo niya sa leeg ko. Sinubukan kong magpumiglas pero hindi ako makagalaw dahil sa higpit ng yakap niya sakin.
"Storm.. let me go."
"Later. Let me hug you.."
"Storm.."
Umiling siya habang nakasubsob pa rin ang mukha niya sa leeg ko. Nakikiliti ako dahil sa paghinga niya banda sa leeg ko.
"You smell fruity in the morning.."
He said in a husky voice. Hindi ako nagpumiglas pa at hinayaan si Storm. Kahit ngayon lang gusto kong hayaan ang sarili kong katabi siya.
"You asked me last night not to leave you. That's why I'm here."
"Did I?"
Inalis niya ang mukha niya sa leeg ko kaya kahit papano nakahinga ako ng maayos. Kanina pa ako nagpipigil ng ngiti. Kunot noo niya akong tinignan.
"Seriously, Sunny?"
Ngumuso ako. He's being cute.
"Wala akong maalala."
He sighed.
"Are you hungry? Hang-over?"
Tumango ako.
"What do you want to eat?"
"Gusto ko lang ng kape."
Tumango siya. Tinanggal niya ang braso niyang nakayakap sakin. Bumangon siya at tumayo sa kama.
"I'll make you coffee. Magluluto na rin ako ng breakfast."
Tumango ako at nakamasid lang ako sa kaniya hanggang sa makalabas siya ng kwarto. Napabuntong hininga ako ng malalim nang makaalis si Storm. Pheww! Yung kabog ng dibdib ko hindi ko mawari. Bakit siya ganito towards me? At bakit ko siya hinahayaan? He's not taken, officially pero.. still she's inlove with other woman and yet ang landi niya sakin. I wanna ask him kanina pero hindi ko alam bakit hindi ko magawang magtanong. Umiling iling ako. Nah. Don't settle for less, Sunny! At wag kang magpapadala sa kaniya. Ask him first. Yes. I should ask him first! Pero bago iyon, maliligo na muna ako. Mag-aayos pa ako ng gamit ko. Yung gamit kasi ni Storm nandoon kina Mama. I smelled fruity in the morning? Inamoy ko ang sarili ko at napagtantong dahil iyon sa fruity body lotion. Pang-baby talaga iyon, iyon ang ginagamit ni Stormi pero dahil gusto ko yung amoy bumili rin akk ng para sa akin.
BINABASA MO ANG
Sun and Storm
RomanceStorm Thompson was well-known for his natural charisma, his wit and cool personality. He's nice to everyone. Playboy? Flirt? Loves to play? nah. It was and will never be his forte. He loves playing basketball. And his attention and heart was already...