Kendisinden oldukça genç bir kıza saplantı derecesinde yoğun duygular besleyen ve bu duygularla savaşmak zorunda kalan bir adamı anlatıyorum.
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cherry son dersi bittiğinde akşam üzeri olmuştu. Çantasını toparladı. Laptobunu ve sabah aldığı kahve bardağını müsait bir yerde çöpe atmak için eline aldı. Tom çoktan eve gitmişti. Cherry ona gelmemesini kendi eve gelebileceğini söylemişti. Tom buna zor ikna olsa da kabul etmişti. Cherry direkt konuşmak istiyordu. Araba bunun için uygun bir yer değildi. Genç kız binanın kapısından çıktığında akşam serinliğini hissetti bacaklarında. Metroya doğru yürümeye başladı. Metro oldukça yakındı. Hava kararmaya başlamıştı. Cherry metroyu her ne kadar sevemese de kendi yolculuk etmeyi özlemişti. Metro istasyonuna vardığında merdivenlerden aşağı indi ve beklemeye başladı. Kendisi haricinde bir kaç insan anca vardı. Londra böyleydi. Akşam üstü insanlar evlerine çekilirdi. Sokaklar ve ulaşım araçları çok kalabalık olmazdı.
Metro uğultu ile yanaştığında genç kız kapıların açılmasını bekledi ve bindi. Boş olan herhangi bir yere oturdu. Kahve bardağını atmayı unutmuştu yan tarafına koydu. Telefonunu çıkarıp mesaj var mı diye kontrol etti.
Kimden:Tom 'Neredesin?'
Adam zaten kızın metro ile gelmesine zor ikna olmuştu şimdide nerede olduğunu merak etmiş ve yazmıştı.
Kime:Tom 'Gelmek üzereyim. Direkt sana gelebilir miyim? Konuşmak istediğim bir konu var.'
Cherry alt dudaklarını ısırdı. Bu konu her ne kadar ihtimal vermese de onu germişti. Ekran tam sönecekken yeni mesaj geldi.
Kimden:Tom 'Tabi ki gelebilirsin. Bir sorun mu var?'
Cherry derin bir nefes aldı.
Kime:Tom 'Sadece bir konu var onu konuşmak istiyorum.'
Cevap bir kaç saniye içinde ekrana düştü.
Kimden:Tom 'Pekala konu nedir endişelenmeli miyim?'
Cherry hemen parmaklarını hareket ettirdi.
Kime:Tom 'Şimdi ineceğim geldiğimde konuşalım.'
Son mesajını yazıp ekranı kilitledi ve telefonu çantasına attı. Metro tekrar uğultu eşliğinde durduğunda ayaklandı. Kahve bardağını unutmadan eline aldı ve metrodan indi. Hızlı adımlarla 10 dakikalık mesafeyi hızlıca geldi ve binanın kapısını itip girdi. Merdivenlerden çıkarken konuşmayı aklından geçirdi. Ne diyecekti bilmiyordu sanırım doğaçlama yapacaktı. Tomun kapısının önüne geldiğinde durdu ve nazikçe tıklattı kapıyı. Kısa süre sonra Tom kapıyı açtı. Üstünü hala değiştirmemişti. Beyaz gömleğin kollarını sıvamıştı.
Tom kıza gülümseyip onu içeri aldı. Cherry hemen girdi. Laptobu ve atmayı sürekli unuttuğu kahve bardağını ortadaki sehpanın üzerine bıraktı ve koltuğa oturdu. Tomda kapıyı kapatıp yanına geldi. Koltuğa oturduğunda tedirgin bakışlarla kızı inceliyordu.
