Because I like him. Damn it! I like that freaking jerk.
Bumuntunghininga ako at saka naiinis na ginulo ang buhok. Kanina pa ako gising pero hindi pa rin ako tumatayo mula sa pagkakahiga sa aking kama.
I feel so frustrated and annoyed with everything that I just want to keep on gripping my hair hanggang sa matauhan ako.
Why did I get mad when he didn't even called me yesterday? Why did I felt a pang on my chest when he said that he had sex with another woman? Just why!?
You like him, that's why!
I stared at the ceiling then sighed. Bumangon ako at akmang kukunin ang cellphone sa maliit na bed side table ng aking kama kagaya ng nakasanayan ko pero napairap ako ng maalalang naiwan ko nga pala ang purse ko sa loob noong bar kagabi. I didn't had the chance na balikan pa iyon dahil nawala na rin sa isip ko pagkatapos naming magsigawan ni Caesar kagabi.
This is so annoying!
By any chance, may nakakita kayang staff ng bar sa purse ko? Sana naman mayroon. My phone and one of my card where in there.
Loaf bread and non fat milk lang ang kinain ko para sa breakfast. Wala ako sa mood para magluto ng pagkain. Pagkatapos kong kumain ay nag decide ako na bumalik doon sa bar na pinuntahan ko kagabi para kuhanin ang purse ko if ever na nandoon pa 'yon.
Isang midriff top at high waist mother jeans ang sinuot ko. I paired it with my white sneakers. Hindi na ako nag-abalang maglagay ng kahit na ano'ng make up sa mukha at hinayaan ko na lang na nakalugay ang aking buhok.
Nang tingnan ko ang kabuuan ng sarili sa salamin ay napabuntunghininga ako ng makita ang bahagyang namumula at namamaga kong mata. Medyo mahapdi iyon dahil sa kaiiyak ko kagabi. I just wore my aviators to cover my swollen eyes.
Sumakay ako ulit ng cab pabalik sa bar. I was lucky kasi nagsasalita ng English iyong driver kaya madali kong nasabi sa kaniya kung saan ako pupunta.
When the cab stop in front of the familiar building, I went outside of the cab and started walking inside the lobby. The guard opened the glass door for me. Pumasok ako ng elevator at pinindot ang eight floor.
Unlike last night, I was welcomed by silence. Kung kagabi ay maingay dito ngayon naman ay tahimik. There's was no one in there except for the bartender standing at the counter and cleaning his stuffs.
Hindi siya iyong bartender na nag serve ng inumin ko kagabi.
I cleared my throat to get his attention. “H-hi.” I awkwardly waved my hand at him.
He nod his head at me before smiling in a friendly way. “Bonjour madame.”
“Ah. . .b-bonjour.” Bahagya akong yumuko. I'm not sure but I think 'bonjour' means good morning.
“Comment puis-je vous aider?”
Oh shit!
Nakagat ko ang labi ng muli siyang magsalita. Jesus! Wala akong naintindihan kahit na kaunti.
“I was h-here last night. . .” I trailed off then look around the place. “By any chance, have you seen a purse in here?” Itinuro ko ang counter at saka ngumiti.
Nangunot ang noo noong bartender bago dahan-dahan na umiling habang alanganin na nakatingin sa akin.
“Je suis désolé madame.” He smiled apologetically. “I. . .” Mukha siyang nahihirapan na magsalita. “Not understand. . .english.” Nahihiya itong umiling at saka ngumiti sa akin.
Bumuntunghininga ako at saka nakakaintindi na tumango. “Oh. . .okay.” I look around the place hoping to another people to talk to but there was none.
