Hindi mapawi ang malawak na ngisi sa mukha ni Caesar habang nagmamaneho siya pabalik sa Provins para ihatid ako pauwi. Nang tumingin siya sa akin ay umismid ako at sinimangutan siya.
I still can't believe that I begged him take me in his freaking workplace. Naisip ko naman na inappropriate na gawin ang bagay na iyon doon but still. . .I lost all my sanity the very moment he touch me again.
Mariin akong pumikit at saka bumuntunghininga para iwaglit sa isip ko ang nangyari kanina. I can't even help but to flush everytime that I will remember how he thrust himself towards me.
“You're face is red, ma chérie,” he commented then chuckled later on.
Napamulat ako at saka nakakunot ang noo na tumingin sa gawi niya. Mas lalong nag init ang mukha ko lalo na nang makita ko ang naaaliw na ngisi sa labi niya.
“Can you please stop smiling?” Naiinis na sabi ko.
Wala namang nakakatawa pero ayan siya't halos mapunit na ang labi sa kangingiti.
“Can't help it.” He shrugged his shoulders. “I'm just really happy right now. Aren't you?”
Inosente ang mukha niya pero may kung ano sa tono at kislap ng mata niya ang nagsasabi sa akin na hindi lang basta pagtatanong kung masaya ba ako o hindi ang gusto niyang iparating.
“Ewan ko sa 'yo.” Pairap kong inalis ang paningin sa kaniya at itinuon na lang ang atensyon sa labas ng bintana.
Narinig ko naman siyang tumawa. Mukhang aliw na aliw siya na naiinis ako ngayon.
“It's only been an hour since we did it tapos nagsusungit ka na agad?” Mayabang siyang tumawa. “I'm just too good at it, huh? Fast results.”
“Results of what?” Nakakunot ang noo ko na bumaling sa kaniya.
“Of what we did a while ago. Fast and hard thrusts, accurate and quick results.” Ngumisi siya. “Tingnan mo. . .kanina lang natin ginawa pero naglilihi ka na-”
Bago pa man niya natapos ang sasabihin ay malakas ko nang sinapak ang braso niya dahilan para matigilan siya at pagsasalita at bahagyang mapangiwi sa sakit.
“Tumigil ka nga!” Pakiramdam ko ay nag-aapoy ang mukha ko. Kung ano-ano ang sinasabi ng lalaking 'to. Baliw talaga siya!
“What?” Inosente pang tanong niya. “I'm just saying-”
“Ewan ko sa 'yo!” Asik ko at saka siya inirapan.
Tumatawa niyang kinuha ang isang kamay ko at hinawakan iyon. Sinamaan ko siya ng tingin pero imbes na bitawan iyon ay pinagsiklop niya ang kamay naming dalawa at saka ngumiti. Sisigawan ko sana siya pero nang makita ko ang ngiti sa labi niya natigilan ako.
He' smiling so wide. His eyes were glowing and radiating with so much happiness. He genuinely look so happy this time. Hindi nang-aasar o natatawa kundi ngiti nang isang tao na talagang masaya ang nakikita ko ngayon sa ngiti sa kaniyang mukha.
“Your my girl and I am yours.” He stated then slightly place a soft kiss at the back of my hand. “The label that we have right now is just for formality. With or without it, I am and will always be committed to you, ma chérie.”
And just like a freaking ice cream, I melt as his words were like the sun. It causes heat and making my whole system and sanity alter in just a blink of an eye.
Marseille is the port city in France. Hindi ito ganoon ka-famous kagaya ng Paris pero marami din namang lugar at mga tourists spots na puwedeng puntahan dito. Lalo nang maganda ang iba't ibang mga beaches na perfect talaga para sa isang enjoyable na bakasyon.
