Bir Tek Ben Anlarım 🍂🍂

Senin Yanında.. 🍂

1x7 
🍂

Not 1; Medya; Nora ❤️‍🔥❤️‍🔥

Not 2; İlerleyen bölümler de Çağrı bir hata yapacak ama ben onun gözünden baktığım için olaya onu da anlayabiliyorum. Çok sövmeyin o zaman gelince tamam mı? 😭😭 Ki o hata EgBerÇağ dostluğunu daha da güçlendirirken EgZey içinde bir şeylerin tam oturmasını sağlayacak.

🍂🍂

-ZEYNO-

Garip bir andı. Garip bir gündü. Ama zamanın en garip anı sanırım şimdiydi. Gömleğim yırtıldığı için Ege bana annesinin dolabından bir şeyler vermeyi teklif etmişti. Yatağın üzerine koyduğunu söyleyerek odadan çıktıktan sonra bende hem çekinerek hem de gerginlikle odaya giriverdim. Odaları kocamandı. Bizim bahçe kadardı. Komodinin üzerinde ki makyaj malzemelerine, takılarına baktım. Şunlara verdiği değeri evladına verseydi bunlar olmayacaktı. Odayı gözlerimle taramayı bıraktıktan sonra bakışlarımı yatağa çevirdim. Bir şort bir de tişört çıkarmıştı. Bu ise benim gülümsememe neden olmuştu. Sırf beni gıcık etmek için tarzım olmamasına rağmen elbise, etekte koyabilirdi. Ama sanırım Ege Şimşek beni tanımaya başlamıştı.

Üzerimi değiştirdikten sonra ayna da kendime baktım. Kıyafetler biraz bol gelmişti annesi sanırım benden çok olmasa da biraz kiloluydu. Şortumu çekiştirerek odadan çıkarken gözüm hemen karşı odaya takıldı. Ve Şeytan is loading oluverdi. Odaya gidip bakmamı söyleyen bir taraf vardı. Ege'nin odasına benziyordu. Sadece merak ediyordum. Nasıl bir zevki vardı, nasıl görünüyordu. Ama diğer tarafım da ' sana ne Zeyno' diye cırlıyordu. Ayrıca yakalanabilirdim. O yüzden içimde ki meraka rağmen salona dönmeye karar versem de duyduğum ses üzerine merdivenlerin başında duraksadım;

''Gelmeseydin Bro biz senden ümidi kesmiştik..'' dedi Ege alayla

''Aman espri yaptı sincap..'' Arap'ın sesiydi gelmişti '' Eve uğradım, babamlara bir şeyler sıralamam gerekti. Oradan çıktım Kader ablaya uğradım ödev için sana geldiğimizi anlattım malum bu deli kız çat diye çıktı evden. Oradan da Ali'ye uğra—lan ben sana niye açıklama yapıyom? Zeyno nerede?''

''Gömleği yırtılmıştı kıyafet verdim üzerini değiştiriyordur..'' duraksadı '' Aç mısın?''

''Ne yalan söyleyeyim çok açım..''

''Tamam sen rahatına bak ben bir şeyler hazırlayayım..''

''La sincap sen kanser falan mısın? Niye iyi davranıyorsun bize?'' Arap'ın sorusu üzerine kıkırdamamak için elimle ağzımı kapatmıştım. Haklıydı.

''İyi saatte olsunlar uğradı fındık..'' dedi gülerek. '' Sincaplar fındık sever sonuç da dimi?'' dedi imayla. Ben ise ikilinin tartışmasını dinlemekten ziyade içimde ki merakı dinlemeye karar verdim. Parmak uçlarımla yürüyerek odaya doğru ilerlemeye başladım. Odanın önüne geldiğim zaman kapıyı açarak içeri girdim.

Beklediğimden daha derli toplu bir odaydı. Salon ile kıyasladığımız da tertemizdi bile diyebiliriz. Bej rengiydi duvarlardı. Duvarında bir gitar vardı, gitar çalabildiğini bilmiyordum. Bilgisayar masası vardı. Ve kitaplığı. Kitaplığı ise tamamen doluydu. Ege Şimşek için beklenmedik bir hareket. Ben şaşkınlıkla, gülümseyerek odayı gezerken parmaklarım da eşyaların üzerinden bir toz bulutu misali geçiyordu. Ve en sonunda duraksadım. Onu gördüm. Ya da onları. Bilgisayar masasının üzeri full çerçevelerle kaplıydı.

Berk Ege, Çağrı Ege, üçünün bulunduğu, Cemre ve Hazal'ın bulunduğu.. Ailesine dair tek bir resim yoktu da arkadaşlarına dair bir sürü resim vardı. Ama benim dikkatimi çeken masanın en uç köşesinde duran, sanki.. ne atılmaya kıyılabilmiş ne de bakabilmeye cesaret edilebilmiş olan çerçeveydi. Korkarak da olsa çerçeveye uzanarak elime aldım.