Bir Tek Ben Anlarım 🍂🍂

Belanın Ayak Sesleri 🍂

1x9

🍂

-EGE-

Hayatım da daha önce hiçbir kadının gözlerine bu kadar uzun süre bakmak istememiştim. Bir yerler de bir söz duymuştum zamanında. Film miydi klip miydi bir fikrim yok. Şöyle diyordu; Gözlerin okyanusu andırıyor Milena, dalsam boğulur muyum? Kahverengi gözleriyle bana bakıyordu, kolları sıkıca boynuma dolanmış ellerim sıkıca belini kaplamıştı. Suyun altındaydık. Ama Zeyno'nun gözlerine baktığım da gördüğüm tek şey okyanustu. Ve sanki ona bakmaya devam etsem daha da boğulacaktım.

''Donduum'' dedi sonun da kendini hızla yukarıya atarken. Su bedenime iyi geldiği için titremelerimi durdurmuş sayılırdı, bende derin bir nefes aldıktan sonra başımı havuzdan dışarı çıkardım '' İyi misin biraz daha?''

''Ben iyiyim asıl sen iyi misin?''

''Niye kötü olacakmışım?'' dedi hızla kavga moduna geri dönerken. Sanırım Zeyno ve benim ilişkimiz.. yani arkadaşlığımız.. tanışıklığımız ya da her ne bokumsa sadece kavga ederek olacaktı

''Havuza girmekten korkan sendin ama benimle beraber suya daldın o yüzden soruyorum..''

''Sana bir sır vereyim mi?'' dedi dudağını ısırırken. Bilinçli yapmadığına emindim. Zeyno kısa saçlarıyla giydiği şortu ve croplarıyla bence gayet güzel bir kızdı. Ama kadınlığını kullanmayı hiç denememişti. O yüzden şuan bu benim yutkunmama sebep olan dudağını ısırmasının tamamen refleks olduğuna yemin edebilirdim. '' Yüzme yarışmasında birinciliğim var benim..'' dedi omuzlarını silkerken

''N..Ne?'' dedim afallarken. Ardından gülmeye başladım. Zeyno her gülmem de beni öldürecekmiş gibi bakarken bense gülmemi durduramıyordum '' Ya.. kusura bakma da birinci olan birinin havuzda boğulması da pek inandırıcı gelmedi..''

''Var mısın lan yarışa?'' dedi hızla kollarını bağdaştırırken. Şaka yapıyordu herhalde. '' Ha ama kulaç atamayacak kadar hastaysan—''

''Zeyno iki metre kolum var en ölü halim bile seni geçer..'' dedim göz kırparak. Zeyno peki anlamında kafasını salladıktan sonra yanıma geçiş yaptı '' Sen ciddisin?''

''Her zaman..'' dedi sırıtarak.

''Peki üç deyince..'' dedim bende ciddileşirken. Zeyno ve kollarımız birbirine değerken ikimiz de bunu umursamadık '' Bir.. iki..üç!'' ardından hasta bedenime rağmen kulaçlarımı atmaya başladım. Sanırım insanı iyileştiren en önemli faktörler ilaçlar değil sevgiydi, gülümsemeydi. Birkaç kulaç attıktan sonra hızla havuzun yanlarına tutunarak dışarı çıktım '' Yaklaşamamışsın bileee'' dedim havuzun ortasında duran Zeyno'ya

''Şans—ah ayağım!'' dedi bir anda bağırarak. Ardından bedeni havuza dalıp çıkmaya başladı. Kramp girmişti! Korku bedenimi kaplarken hızla havuza atlayarak ona doğru yüzmeye başladım. Az önce üç kulaçta uzaklaştığım yer şimdi bir okyanusun sonu gibi geliyordu sanki. Zeyno çırpınırken benim bedenim korkudan kaskatı kesilmişti.

''Dayan!'' dedim korkuyla bağırarak '' Lütfen!'' dedim hızla Zeyno'nun yanına varırken. Ardından hızla onu belinden tutup yukarıya çektim. Zeyno korkuyla bana bakarken ben ise nefes nefese kalmış kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpmasına rağmen ona bakıyordum '' İyi—''

Ama sonra Zeyno bir anda suya rağmen kasıklarıma bir tekme geçiriverdi. Ben acıyla iki büklüm olurken o kahkaha atarak havuzun kenarına tutunup yukarı çıktı. Ben öfkeyle ona bakarken o ise ayaklarını sallayarak ama hala gülerek bana bakıyordu.