Bir Tek Ben Anlarım 🍂🍂

Z.B.C.K.A(1×31) 🍂

1x31 'Zamana Bırakmak Cehennem Kapısını Açmaktır'

🍂🍂

-EGE-

Masal gibiydi. Yaşadığımız bunca felaketin ortasın da Zeyno ile daha çok önceden birbirimizi bulduğumuzu fark etmek masal gibiydi, gerçek olamayacak kadar güzeldi. Bunca zaman hayatım boyunca görmediğim bir kızın kâbusum da ne işi olduğunu düşünüp durmuştum şimdi ise sebebini biliyordum. Bedenim de kalbimde onu çok önceden görmüştü ben farkında değildim sadece..

Şimdi ise bir karar vermiştim. Eğer hayat bizi daha biz birbirimizi bilmeden önce karşılaştırdıysa, kalbimizin yollarını biz farkında olmadan birleştirdiyse o zaman eninde sonunda birbirimize döneceğiz demekti. Çaba gerektirebilirdi, savaş gerektirebilirdi, zaman gerektirebilirdi. Ama gerçekten birbirimize aşıksak öyle ya da böyle yeniden birleşmenin bir yolunu bulacaktık. Zeyno'ya o gece olanları anlatacaktım. Çok kızacaktı, çok öfkelenecekti ama affedecekti bunu biliyorum.

''Ege..'' dedi Zeyno bakışlarını bana çevirirken. Ben ise yerimden doğrulup filmi dondurdum. Zaten izlediğim de söylenemezdi aklım düşünceler arasında kaybolmuştu. ''Önder amca her an içeri girebilirmiş gibi hissediyorum ben ya çok gerildim...''

''Eee bize geçelim o zaman istiyorsan?'' dedim yerimden doğrulurken. Bunun üzerine Zeyno'da yerinden doğrulmuştu-başını bacaklarıma yaslamıştı çünkü-

''Aslında benim senden başka bir isteğim olacaktı..'' dedi muzur muzur gülümsemeye başlarken aha bela geliyorum dedi...

''Bana böyle gülümsediğin için hiç mutlu olmuyorum nedense..'' dedim ürkerek. Zeyno ise şirin kız rolünü oynamaya devam ediyordu. '' Her ne istiyorsan yardım edeceğim ama şu aşko kuşko şirin kız modundan çık kusasım geldi..''

''İşte aradığım sevgili kafasıı'' dedi elini güreşe çıkacakmışız gibi boynuma atıp anlını anlıma yaslarken...

🍂

''Bu yaptığıma inanamıyorum! Bu yaptığıma inanamıyorum!'' dedim sessizce sadece kendimin duyabileceği bir tonda. Neredeydim bilin bakalım, Derya Hanımların evindeydim! Kadın bize çay getirmek için mutfağa gitmişken bende bahçe de oturmuş gerginlikle ayaklarımı sallıyordum.

''Amma söylendin bee'' dedi kulağımın içinde ki Zeyno'nun sesi. Telefon açıktı konuşmaları duymak istediği için kulağımda kulaklığım kafamda da polarımın şapkası vardı '' Birilerine eziyet ederken, tehdit ederken bu kadar gerilmedin!''

''Çünkü onlar bunu hak ediyordu Derya abla ise—'' kapıdan Derya ablanın çıkmasıyla susarak kendimi toparladım. '' Hiç gerek yoktu Derya abla ya..'' dedim uzattığı bardağı alırken

''Olur mu hiç öyle şey buraya kadar gelmişsin..'' dedi Derya abla karşıma otururken '' Nasılsın Ege'cim? Her şey yolunda mı?''

''Yolunda Derya abla ben aslında beni bu kadar güzel ağırlamanı beklemiyordum malum Aliler ile aramız pek iyi değildi..'' dedim mahcubiyetle

''Ali ile aran iyi değildi ama Zeyno'nun erkek arkadaşısın ayrıca Ali ve Arap sizinle Uludağ'a geldi Ege, aranız yumuşamaya başlamasa Ali bunu asla kabul etmezdi..''

''Abla tam da bu yüzden geldim aslında..'' dedim bardağı masanın üzerine koyarken '' Ali gitmeden önce aramız da bir muhabbet geçti anlatamayacağım bir şey..'' salla yalanı tutar elbet.. '' Bana bir soru sordu ve ben cevabını veremeden gitti. ''