Bir Tek Ben Anlarım 🍂🍂

Aşkın Istırabını S*kerler' 🍂

1x15 '

Evett size yeterli uzunlukta ve yeterli gerilim&dram modunda bir bölüm getirdim. Sizden sadece iki tane küçük ricam var birincisi olabildiğince yorum yapmanız nasıl ki bir diziyi ayakta tutan reyting ise beni de ayakta tutan yorumlar oluyor, deşarj oluyorum. İkincisi beğendiğiniz kısımları EgZey etiketiyle paylaşın lütfen...

🍂

'Hiçbir şey hissetmiyordum. Sanki camdan yapılmış gibiydim; içinden objelerin görülebildiği ama üzerinde hiçbir iz bırakmadığı bir şeye dönüşmüştüm..'

-Olağanüstü Bir Gece/Stefan Zweıg-

🍂🍂

-1.5 SAAT SONRA-

-ZEYNO-

''Ali'den önce hayatıma girseydin.. bunlar olmayacaktı..''

''Ama o zaman doğru sevgi ve yanlış sevgiyi bilemezdin. Git Zeyno. Ben buyum kızım. Güçlü gibi görünen ama ufacık bir darbe de yıkılan biriyim. Sen.. yaşadığın onca şeye rağmen ayakta kalabilirsin ama ben kalamam. Ben.. uyuşturucuya sığınan bir zavallıyım. Ben sevdiği kadının başkasını sevişini izlemeyi göze alan bir zavallıyım. Ben.. aşk kırıntısıyla hayatta kalabileceğine inanan biriyim. Dim. Ama bugün.. kafam güzelken gerçekleri gördüm. Eğer şimdi o kırıntıya tutunursam sonun da kendime olan saygımı da kaybederim. Git. Bana birazcık değer veriyorsan git. Ama Ali'den de git. Kendin için yaşa. Kendini sev. Ve bir gün.. kalbin benim için attığın da bu kapıdan gir, ne zaman olduğu önemli değil o gün gel. Ama şimdi değil..'' dedi arkasını dönüp merdivenlere yönelirken.

''Peki..'' dedim arkasından son kez seslenirken. Son olduğunu bilmenin acısıyla '' Bir gün düşersem.. tutmak için orada olur musun?''

''Sen daha düşmeden orada olurum..'' dedi arkasını dönmezken. Ve Ege Şimşek hayatımdan böyle çıkıp gitti. Son bir kez bakmadan. Saçlarını bir kez bile karıştıramadan. İçimde kalan pişmanlıklarla.

''Dur..'' dedim beynimi sustururken. Aklımı sustururken. Madem veda ediyorduk, ne zamana kadar olduğunu bilmeden madem birbirimize veda ediyorduk yapmadığım bir şeyin pişmanlığıyla kalmayacaktım.

''Ne ol—'' Ege'nin cümlesini koşarak ona gitmem kesti. Ege'nin önüne dikildiğim de güçlü durmaya çalışan bedenini umursamadım, acıyla bana bakan gözlerini umursamadım. Parmak uçlarımla yükselerek, gözlerimden akan yaşlarla tebessüm ederek ellerimi saçlarına daldırdım. Ege ellerimin saçlarına karışmasıyla sıkıca gözlerini kapatırken ben ise gülümseyerek saçlarını karıştırıyordum..

'Ruhumun ikiziymiş

Bu tuttuğum ellerinin iziymiş

Ecel gibi çağırıyor kabuslar beni

Gittiği gün içinmiş..'

''Şimdi gidebilirim..'' dedim ellerini saçlarından çekerken. Tam bir adım atmıştım ki Ege bir anda beni kendine çekti. Bedenim bedenine yapışmış, kulaklarım kalp atışını dinlerken Ege ise kafasını saçlarıma daldırdı. Derin derin içine çekti. İkimiz de sessizce gözyaşlarımızla birbirimize veda ederken ne ben ' gitme de' diyebildim. Ne de o ' kal' diyebildi. Sonun da bedenini benden geri çektiğin de gülümseyerek bana baktı..