1x8 '
🍂
-ZEYNO-
Hayat sürprizlerle doluydu, bilinmezliklerle, senin olmaz dediğin her şey birbir olurken olmasını istediğin şeyler olmazdı. Bu zamana kadar ki en büyük sürpriz sanırım hayatımda ki Ege Şimşekti. Onun böyle değiştiğini görmek.. beni şaşırtıyordu. Belki de değişmiyordu aslında her zaman olduğu kişiyi görüyordum ben sadece.
Bir hata yapmışlardı. Vefa'yı öldürdüklerini zannedip susmuşlardı. Ve bazen bir susuş tüm hayatınızı alt üst ederdi. Bir de bizim yaşımızdaysanız, korkuyla birleştiğin de ruhunuzda ki tüm aydınlıklar yavaş yavaş sönerdi sanki. Ege, Vefa'dan sonra korkusundan, vicdan azabından her neyse kendini karanlığa kapatmıştı şimdi ise her şey rayına oturdukça Ege'de aydınlığa çıkıyordu sanki. Eve doğru yürürken ürperdiğimi hissediverdim, ellerimle bileklerimi okşarken Ege'nin bakışları bana döndü.
''Sor hadi tamam..'' dedim saniyeler boyunca bir şey sormaya kalkıp sonra da susmayı tercih etmesine karşılık ''Kızmayacağım hadi sor..''
''Ali için mi yaptın?'' dedi eliyle boynunu kaşırken ben ise sadece tebessüm etmekle yetindim '' Yani.. aşk için ölünür mü? ''
''Bilmem ölünmez mi?'' dedim gülerek ellerimi ceplerime sokuştururken '' Okuduğumuz kitap bile ölüm üzerine kurulu, sence aşk uğruna ölünmez mi?''
''Bence aşk uğruna yaşanır, birini gerçekten seviyorsan onun için en basit yolu seçip ölmeyi değil de onun hatıralarıyla yaşayarak onu var etmeye devam etmelisin bence. ''
''Ali yüzünden değildi..'' dedim Ege'nin bakışı, ses tonuna karşılık boynumun yeniden terlemeye başladığını hissederken ''Ailesel konular belki bir gün anlatırım..''
''Dursana bi..'' dedi Ege gülümseyerek. Gecenin köründe sokağın ortasında neden durmamı istediğini anlamasam da dediğini yaptım durdum. Ege'de yavaşça arkama geçerek saçlarımı toplamaya başladı. Sanki yaz ayındaydık. Temmuzun en sıcak havasının olduğu zaman. Güneş'in tam altında. Anlımızdan terler boşalıyormuş gibi. Rüzgar esmiyor, dallar oynamıyor bile. Sadece yanıyorsun. Kaçamıyorsun Güneş'in seni eritmesine izin veriyorsun. '' Sana doğum günün de bir kamyon toka alacağım ne zaman olduğunu söyle yeter..'' dedi gülerek. Ardından saçıma tokayı geçirdi.
''Sen..yanında toka mı taşıyorsun?'' dedim toplanmış saçlarımı okşarken
''Şu sıralar yanımda sürekli ensesi yanan ama asla yanında toka taşımayan biri var mecbur kalıyorum'' dedi omuz silkerek. Ben ise gözlerimi kısmış öfkeyle ona bakıyordum '' Hazal'dan bahsediyordum yoksa sen üstüne mi alındın?'' dedi göz kırparak
Sadece gıcıklığına yapıyordu. Sadece ibneliğine yapıyordu bunu biliyorum. Ama bu güzel akşamı onu döverek mahvetmek istemiyordum. Ege bilmese bile beni kendime söyleyemediğim şeyleri söylemişti, Ali'den vazgeçmem gerektiğini biliyordum bunu benim tek başıma yapmaya gücüm yoktu ama Ege bunu yapmıştı.. Beni yüzleştirmişti.
Bende bu yüzden bir şey demedim. Sadece yürümeye devam ettim. Ben önde Ege arkamda öylece yürüyorduk. Tuhaf bir şekilde Ege bana iyi geliyordu. Gülüşlerimin altında ki acıyı görebiliyordu, öfkemin altında ki korkaklığı, mutsuzluğumdan sonra beni gülümseyi başarıyordu. Aynı olduğumuz için mi beni görebiliyordu yoksa beni görebildiği için mi aynıydık bilmiyorum. Bildiğim tek şey Ege beni hem mutlu ediyor hem de ölümüne korkutuyordu..
''A..li..'' dedim şaşkınlıkla. Ali kapının önünde oturmuş ayaklarını sallıyordu. Ege'de yanımda durmuş ikimiz de şaşkın ama meraklı gözlerle birbirimize bakıyorduk '' Ali bak kavga etmeye--''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tek Ben Anlarım 🍂🍂
FanfictionTozlu Yaka'nın 7'nci bölümünün fragmanından yola çıkarak başlanmış hikayedir. ❗️❗️Hikaye de ki çiftler EGZEY, NORBER, ARHAZ VE ECÇAĞ'DİR ❗️❗️ ❌️ZeyÇağ etiketinin olma nedeni, hikayenin genel olayları ikilinin ailesi ile alakalı olmasındandır. ❌️