Chapter 5

11K 618 224
                                    

Villaverde



Dahil sa sinabi ni Ericka ay mas lalo kong napatunayan na hindi ako nagkamali na aminin sa kanya na gusto ko din siya. Na tama lang na nilabanan ko ang takot ko, na tama lang na ipaglaban ko siya.

Sinundan ko nang tingin ang paglayo ng magara nilang sasakyan. Alam ko naman kung gaano katas yung gusto kong abutin, masyadong mataas si Ericka, kung sa ibang pagkakataon lang...ang kaya ko lang gawin ay tingnan siya, pero hinayaan niya akong maabot sya.

"Binata na," nakangising sabi ni Julio sa akin, naramdaman ko ang kamay niya sa balikat ko.

Nilingon ko siya at nakitang hindi siya nag-iisa, sa kanyang tabi ay si Boss Eroz.

"Binata ka diyan," laban ko kaya naman mas lalo silang natawa.

"Mukhang tinamaan talaga sa 'yo," sabi pa nito kaya naman inabot ko ang batok ko.

"Gwapo lang..." sabi ko sa kanila kaya naman pabirong sinuntok ni Julio ang braso ko.

Hindi maalis ang ngiti sa labi ko dahil sa nangyari ngayong araw. Hindi ko din inaasahan na mapapa-amin ako ng wala sa oras. Nang sabihin niyang lalayo na lang siya at pupunta ng ibang bansa para kalimutan ako ay 'yon na ang gumising sa akin para tigilan ang kaartehan ko.

"Hindi ko kayang pumunta ng ibang bansa, mahal ang pamasahe..." kwento ko sa kanila ng sabihin ko ang dahilan kung bakit napa-amin ako.

Mariing sumimsim ng kape si Boss Eroz habang nakatingin sa malayo.

"Pag para sa 'yo...kahit saan magpunta, babalik at babalik sa 'yo," sabi nito.

Nakita ko kung paano siya nilingon ni Julio. Minsan napapansin ko, may mga bagay na para bang silang dalawa lang ang nagkaka-intindihan.

"Basta...liligawan ko na si Ericka," sabi ko pa.

Mas lalo nila akong inasar na dalawa, muli nilang pina-alala sa akin ang mga sinabi kong kahit gusto ko si Ericka ay hindi naman kailangan na maging kami.

"Para ka kamong tanga," sit ani Alice sa akin nang magkasabay kaming maglakad pa-uwi.

Hahayaan ko n asana siya, pero nang makita kong may dala nanaman siyang mga tela para sa gagawing basahan ay ako na ang nagbuhat para sa kaibigan.

"Masama bang ngumiti?" tanong ko.

Para pa din akong nakalutang sa ere, hindi ko pa din talaga lubos akalain na ang isang kagaya ni Ericka San Miguel ay magkakagusto sa akin.

Imbes na sagutin ako ni Alice ay inirapan niya lang ako. Kagaya ko kasi ay may hinanakit din siya sa mga mayayaman. Hindi naman lingid sa kaalaman ko na iniwan sila ng Tatay niya para mag-asawa ng iba, babaeng mayaman.

"Mukha namang mabait si Ericka, hindi matapobre...sana lang ay wag siyang ma-untog at makita ang kapangitan mo," sabi niya pa sa akin kaya naman sinimangutan ko na siya.

"Grabe ka talagang white lady ka!" asik ko.

"Nuno sa punso!" balik na pang-aasar niya sa akin.

Kahit sa bahay ay hindi ko ma-iwasang hindi maging masaya. Napansin nga 'yon ni Nanay kaya naman hiyang hiya ako ng asarin niya ako.

"Wala namang kaso sa akin, dalhin mo dito para naman makilala ko..." sabi niya.

Wala pa akong sinasabi pero parang may kutob na kaagad siya na dahil sa babae kaya ako nagkakaganito. Ganito siguro talaga ang mga Nanay, kahit hindi ka magsalita ay alam na kaagad nila.

She's my Uptown Girl (Stand Alone #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon