Pangangatawanan
Halos ilang minuto din akong nakatingin kay Julio. Hindi na-proseso ng utak ko yung sinabi niya. Para bang hindi niya 'to matanggap.
Si Ericka, ang aking asawa ay kusang sasama pabalik sa kanyang pamilya?
"Magka-away ba kayo?" tanong ni Julio sa akin.
Aligaga akong naglakad kasama siya pabalik sa kanyang sasakyan. Nasa Malolos pa kami pero mukhang nauna na yung isip kong naka-uwi sa amin. Gusto kong malaman kung anong nangyari.
Bakit siya kusang sumama?
Wala sa sarili akong sumagot kay Julio. Pero bago pa man 'yon ay alam ko na kaagad ang sagot. Wala naman talaga kaming pinag-awayan. Ako lang itong nang-away sa kanya ng walang dahilan.
Pero sapat ba 'yon para umalis siya at sumama sa kanyang pamilya? Imposibleng dumalaw lang siya sa mga ito at pagkatapos ay pababalikin din siya.
"Pag nakuha siya ng mga San Miguel baka hindi na siya ibalik sa akin," sumbong ko kay Julio.
''Nag-away ba kayo?" tanong niya ulit.
Sa klase ng pagkakatanong at tingin niya sa akin habang tinatanong 'yon ay para bang alam niyang ako ang may kasalanan kung bakit umalis si Ericka.
"Hindi kami nag-away pero...nawalan ako ng oras sa kanya nitong mga nakaraan. Medyo mainitin din ang ulo ko at..."
"Bakit?" tanong ni Julio. Hindi na niya pinatapos ang paliwanag ko.
Napabuntong hininga ako. Wala akong ma-isagot sa kanya. Hindi ko din naman alam ang isasagot ko. Para sa kanya naman 'tong ginagawa ko, para sa pamilyang bubuoin namin pero imbes na makabuti at napasama pa ata.
Nag-iwas ako ng tingin. Hindi nawala ang titig ni Julio sa akin na para bang alam kaagad niya ang dahilan.
"Alam ko na kahit hindi ka magsalita," sabi niya bago siya naunang sumakay sa kanyang sasakyan.
Mabilis na din akong pumasok sa loob para maka-uwi na kami. Si Ericka ang nasa isip ko buong byahe namin pauwi. Hindi ko pa din ma-intindihan ang sitwasyon.
Walang ibang tanong na nasa isip ko ngayon kundi bakit?
"Kasama na namin si Tita. Ayos naman siya, umiiyak lang dahil nga kinuha daw si Ericka ng mga tauhan ng pamilya niya," sabi ni Boss Eroz sa akin.
Pinuntahan kaagad nila si Nanay sa bahay ng malaman nila ang nangyari.
Rinig ko sa background ang pagk-kwento ni Nanay ng tungkol dito sa kung sinong kasama pa ni Boss Eroz sa aming bahay.
Tumikhim siya at napabuntong hininga.
"Hindi pala kinuha, kusang sumama..." pagtatama niya.
Mas lalo akong naguguluhan, mas lalong bumigat ang loob ko. Para bang kung ang mga salita ay sapilitan siyang kinuha ng mga ito ay malalaman ko na kaagad ang aksyon na gagawin ko.
Pero ang sabihing kusa siyang sumama...anong gagawin ko? Kukuhanin ko ba siya pabalik gayong siya mismo ang nagdesisyon non?
"Pwede namang pinalabas lang na kusa siyang sumama di ba?" tanong ko kay Julio.
Kanila ko pa siya binabato ng kung ano-anong spekulasyon habang abala siya sa pagmamaneho.
"Pwedeng 'yon ang nangyari. Pinalabas lang na kusa siyang sumama para pag-awayin kami. Alam ko na 'to, ganito din sa pelikula e," sabi ko pa sa kanya.
BINABASA MO ANG
She's my Uptown Girl (Stand Alone #2)
RomanceAng sabi nila, ang mayaman ay para lang sa mga mayayaman. Bago ka pa ipinanganak dito sa mundo ay nakasulat na ang kapalaran mo. Kung ipinanganak kang mahirap ay mamamatay kang mahirap. Iyan ang mga bagay na hindi ko pinaniniwalaan, hindi din naman...