SOĞUK TON

7.BÖLÜM

Durağa vardığımızda Esin hâlâ telefonuyla uğraşıyordu.
Sanırım Ege ile konuşuyordu.

Otobüste yalnızca iki çift laf etmişti benimle.Esin'in bu durumuna alışmam biraz zor olacaktı.Çünkü ben onun konuşkan haline alışkındım.Heyecanlı heyecanlı anlatışları,soğuk esprileri...

Okula vardığımızda sonunda telefonunu çantasına koymuştu.Şu an ilişkisinin en taze dönemiydi bu hali bana fazlasıyla tanıdık geliyordu.Fakat bu haller güzel olsa da sonu vardı.

"Liana bu arada sana bir haberim var.Mete senden baya etkilenmiş.Ege anlattı."

"Tuhaf beni daha tanımıyor bile."

"Bilmiyorum ama Ege'nin başının etini yemiş numaranı öğrenmek için."

"Bu işin olacağına pek olanak vermiyorum.Bence şansını Sinem'den yana kullansın."

"Sinem'i isteseydi onun adını verirdi.Bence bir şans vermelisin hem belki Leander'i de unutursun bu sayede."

"Onu bu şekilde unutacağımı sanmıyorum." dediğim sıra Uraz'la karşılaştık.

"Naber?"diye sormuştu yanımıza gelerek.

"İyidir."dedim kısaca.

"Ben sınıfa gidiyorum." diyerek Esin yanımızdan ayrılmıştı.

Uraz ile yalnız kalmıştık.Bu durum biraz beni rahatsız etmişti.Çünkü onunla artık konuşmak istemiyordum.

"Bana hâlâ kırgın mısın?"diye sormuştu.Açıkçası ona kızgın falan değildim sadece benden uzak durmasını istiyordum.Onun,Batu'nun ve Defne'nin...
Hepsini hayatıma hiç girmemişler gibi çıkarmak istiyordum.

"Hayır sana kırgın değilim.Sadece benden uzak durmanı istiyorum bu yüzden böyle davranıyorum." Fazla dürüsttüm belki ama artık daha fazla olayı kaldıracak güçte değildim bu yüzden onunla arama mesafe koymak en doğrusuydu.

"Bunu benden isteme sana tam alışmışken."

"Bu kadar kısa zamanda!" Ona inanmadığımı belli ederek gözlerimi devirmiştim.

"Şaşırmakta haklısın ben bile şaşırıyorum kendime bu kadar sürede sana alışmama.Ama sanki seni yıllarca tanıyorum gibi.Ya ben arkadaşımın sözüne karşılık sana güvendim.Çünkü bana o hissi verdin.Senin gözlerinde ben farklı bir duygu hissettim.Alışkın olmadığım ama ihtiyacım olan bir duygu.Çok garip çünkü seni geçmişte okulda
çok kez gördüm ama ilk kez gerçek anlamda seni yeni gördüm."

Uraz'ın samimiyetine nedense güvenmiştim.Dedikleri de beni gerçekten etkilemişti.Eğer haklıysa söylediklerinde en azından ona karşı daha kibar olmam gerekirdi.Çünkü bu hayatta en önem verdiğim şey birinin kalbini kırmamaktı.

- -

Akşam ödevin için bilgisayarın başına geçtim.

Aradan bir yarım saat geçmişti ki telefonuma bir bildirim geldi.Girip bakmıştım.Mete bana takip isteği göndermişti.Onaylayıp ben de onu takip ettim.Ardından ödeve tekrar konsantre oldum.Ve daha bir dakika geçmeden mesaj bildirimi geldi.

"Nasılsın?"yazmıştı.Yanlışlıkla mesaja girdiğim için cevap vermek zorunda kaldım.

"İyiyim sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim.Yarın buluşalım mı?" İkinci mesajdan sonra paniklemiştim.Ne yazacaktım şimdi?
Bir bahane bulmam lazımdı ve o an Uraz'a buluşmak için verdiğim söz aklıma geldi.Yani kurtuldum. Mete'den kurtulmak için Uraz'ı bahane ediyorum peki Uraz'dan kurtulmak için kimi bahane edecektim?