SOĞUK TON

8.BÖLÜM

Son kez yüzüme su serptikten sonra lavabodan çıktım.Ve o an karşımda öfkeli yüz ifadesiyle Batuyla karşılaştım.Beni görünce yanıma gelip kolumdan hızla tutarak tekrar lavaboya soktu.

"Ne yapıyorsun!" Bağırmıştım.

"Asıl sen napıyorsun?"diye sordu.
Anlamayan gözlerle ona baktığımda konuşmasına devam etti.
"Seni uyarmıştım Uraz'dan uzak dur diye."
Ses tonu korkutucuydu.Kafedeki hâli bile daha sakindi.

"Pardon ama kime yakın olacağımın kararını ben veririm."

"Konu Uraz ve sen isen ben de veririm."

"Sanmıyorum." dedim rahatça.Bu tavrım belki onu hoşuna gitmiyor olabilirdi ama umrumda değildi ona boyun eğecek biri değildim.

"Bu başına buyruk hâlin bir gün sana zarar verecek." beni duvar ile arasına sıkıştırmıştı.

Yutkundum ardından ondan kurtularak "Beni artık rahat bırak!" dedim.

Kapıyı açıp çıkacakken bana "O sarışın adam kimdi?" diye sordu.

Tuhaf bir bakış atmıştım.Bunu neden soruyordu ki?

"Eski sevgilim." Cevabını vererek lavabodan çıktım.Aslında ona cevap vermek zorunda değildim fakat bir şekilde dökülmüştü dilimden cevap.

Sınıfa girdiğimde doğru sırama geçtim.Hoca ders anlatırken ben bugün olanları düşündüm.Her şey o kadar hızlı gelişiyordu ki şaşırmaya vakit bile kalmıyordu.
Tanrım resmen bir batağın içindeydim bir yandan baş belası Batu diğer yandan geçmişim Leander...ve bir de bana iyi gelse de bir türlü güvenemediğim Uraz.Bu karmaşadan kaçmak istedikçe daha çok yakınlaşıyordum.

Ders boyunca Leander'ı değilde Uraz ve Batu arasında ne olduğunu düşündüm.Neden araları açıktı?Neden Batu beni Uraz konusunda uyarıyordu.Gerçi konu Batu olunca onu dinlemek pek mümkün değildi fakat yine de merak ediyordum.
Üstelik ben bu çocuktan ne zaman kurtulucaktım!Onunla aşık atmamaya çalışıyordum fakat o her türlü bana bulaşacak bir şey buluyordu.

Teneffüs için Uraz'a buluşma sözü vermiştim.Birlikte otomattan çay alarak koridorda sakin bir köşeye geçtik.Çayımı yudumlar yudumlamaz Uraz merak ettiği o soruyu sordu.
"O adamın kim olduğunu sormamda bir sakınca var mı?Gerçi bir tahminim var fakat doğru olmamasını ümit ediyorum."

"Neymiş tahminin?"

"Aranızda bir şey  mi geçti."

Derin nefes alarak cevapladım. "Eski bir hayal kırıklığı diyelim."

"Anladım.Fazla büyük değil mi sana göre."

Çayımı yudumladıktan sonra cevap vermeyi denedim fakat başaramadım.

Evet Leander yaş olarak benden epey büyüktü fakat o dönemler toydum ve mantıktan çok kalbimin sesini dinliyordum.Bir de onunla iken kendimi daha olgun hissediyordum.Bana bunu hissettirmesi bir şekilde hoşuma gidiyordu.Sanırım o yaş aralığında bu normaldi;olgun hissetme ve hissettirme duygusu.

O kötü dönemlerin bana şu anda ne kazandırdığını düşündüm.Sadece insanlara olan güven duygum yıkılmıştı ve bu benim için pozitif bir sonuç değildi.
Belki de her hata iyi bir tecrübe değildir.

O dönemleri düşündükçe bir anda duygusallaştım.Neyse ki zil tam zamanında çalmıştı da bunu Uraz'a belli etmedim.

Merdivenlerden çıkıp sınıfa gidecekken Defne ve arkadaşıyla karşılaştım.Ne kötü şans ama hep olmadık zamanlarda çıkıyorlardı.Onlara bakmamaya çalışarak yoluma devam ettim.Fakat  önümde durup yolumu kestiler.