Yazılmamış Hikayemiz - Sasuhina

is it love if I take you Or is it love if I set you free?

x) Not: Arkadaşlar bölüm atlamış olabilirsiniz o yüzden kontrol ettikten sonra okuyun lütfen ☺️

İyi okumalar~

................................................................................................................................................................

- İşte bu be! Vurdum işte be! Ne oldu, yedin mi lafını? İddiayı kaybettiğine göre dondurmamı bekliyorum, hemen!

- Hastalığı yeni atlatmışken nasıl bu kadar dinç olabilirsin? Canavar kadın!

- Sensin lan canavar! Sasuke-kun şu salağa bir şey söyle! 

Bana gayet haklı göründü, deyip güldüğümde Karin'in gülen suratı bozuldu birden. Suigetsu alaycı bir halde sırıtarak kahkaha attı. 

- Sevgilin bile senle değil benle aynı tarafta! Ağlayarak günlüğüne yaz  h e m e n. 

Karin dişlerini gıcırdatarak ona döndü. Bir an için ağzı açılacak gibi oldu ama gözlerini kapatarak bir şeyler hayal ediyormuş gibi durdu ve sakince gülümseyiverdi. 

- Suigetsu, gerçekten çok hoşsun. Mutfağıma ne kadar yakışacağını biliyor musun? 

- Mutfağına mı? Ne alaka? 

-...:)

-...?

- B U Z D O L A B I M A

Karin gözlerini açtığı an Suigetsu korkuyla sıçradı ve alışveriş merkezinde olduğumuza aldırmadan can havliyle koşmaya başladı. 

Ona garip bakışlar atan insanlara dönerek açıklama yaptı Karin. 

- Ahahaha. Oyun istiyor. 

Kimseyi takmadan o da arkasından koşmaya başladığında ikisini de tanımıyormuş gibi yapmayı tercih ettim. 

Dün yenilen yemekten sonra iki gezip evlere dağılmıştık, bugünse okuldan çıkar çıkmaz gitmediğimiz yer kalmamıştı. Gerçekten eğlenceliydi ama bir o kadar da yorucuydu. İkisinin enerji deposu hallerini gerçekten de unutmuştum. 

Restorantta söylediği gibi Karin Suigetsu'nun bizle gelmesini istemiyordu, yalnız olalım istemişti. Ama yalnız kaldığımızda sinir olduğum muhabbetler konuşacağının farkındaydım, şimdi ise Suigetsu'nun varlığı onun dikkatini dağıtıyordu. Bir süre daha başımın ağrımayacağına sevinmiştim. 

Saate baktım hafifçe, akşam olmasına çok yoktu. Ailemdeki hiç kimse benim akşamları dışarıda olmamdan hoşlanmıyordu. Polis olarak birbirinden farklı olaylara şahit olmuş babamın gecenin tehlikesini bilmesini işten bile değildi. Naruto ve Sakura ile olsam gene ses etmezdi belki ama Suigetsu ile yıldızları kesinlikle barışmıyordu. Karin ise.. Karinle hiç tanışmış mıydı o? Nedense böyle bir şey hatırlayamadım. 

Sipariş ettiğim soğuk kahvenin gelmesi ile sandalyeme yaslandım. Bir yandan içerken bir yandan da telefonla uğraşıyordum. 

- Sasuke, burada mıydın? Arkamızdan koşuyorsun sanmıştım?

- Sence öyle bir şey yapar mı-

Kafamı çevirip gördüğüm Suigetsu ile kahve boğazımda kaldı. 

- Mükemmel olmamış mı Sasuke-kun, baksana ne kadar yakışmış! 

- Kapa çeneni kızıl canavar! Bilgisayarımı kıracağını söylemeseydin ben-

- Yerim seni, ahahaha! 

Noluyordu şuan? Hayır cidden..üzerinde siyah taşlar olan beyaz dantelli tasmanın Suigetsu'nun boynunda ne işi vardı? Koşmalarından bu yana 10-15 dakika geçmişti sadece en fazla ne olmuş olabilirdi ki?