Narkotik || Yarı Texting (+18)

Trente huit

Selam

Öncelikle bölüme geçmeden söylemek istediğim bir kaç şey var.

İlk olarak bölüm geç geldi evet çünkü uzun süredir kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Çok yoğun bir süreden geçtim. Ve mental olarak çok yorgundum. Değil bölüm yazmak hiçbir şey yapmak içimden gelmiyordu.

Öte yandan bu bölüm yazmakta en zorlandığım bölüm oldu diyebilirim. Sürekli geçmişin izlerini yansıtmam gerekiyordu.

Bölüm asla içime sinmedi ama yinede atacağım.

Umarım beğenirsiniz.

Bol yorum yapmayı esirgemeyin yorumlarınız benim için çok önemli.

Bu arada bölüm yazar gözünden olacak

Hadi iyi okumalar <3

...

"Cesur!"

İsmi sanki metrelerce öteden seslenilmiş gibi alçak, boğuk bir tonda ve boş bir arazideymiş de yankıyla ulaşmıştı kulağına Cesur'un.

Görüş alanı bulanık kulakları tıkalı gibiydi.

"Cesur!"

Yeniden duydu ismini, hızla üzerini giyinmekte olan Rüya'dan. Ama o şu anda Rüya'yı dahi görmüyordu. Hiçbir şey görmüyordu. Beyni donmuştu.

Görmüyor, duymuyor, düşünmüyordu.

Tepkisizce dikildiği yerde karşısına bakıyordu sadece. Gözlerini dahi kırpmadan.

Sonunda iç çamaşırlarını giyip üzerine uzun bir tişört geçirebilen Rüya tam onun karşısına geçip iki elinide kaldırdı. Yanaklarından tutup başını hareket ettirerek göz göze gelmelerini sağladı.

Ve bu hareketiyle sonunda Cesur'un görüş açısının kendisine gelmesine sebebiyet verdi. Kırptığı gözleriyle aldığı nefesiyle ilk tepkisini vermişti.

"Cesur!"

Artık sesleri de normal algılıyordu. Gözlerini kırparak tepki verdi yeniden.

"Cesur. Giyinmen lazım. Tamam mı? Giyinmeliyiz!"

Anladığını belirterek başını salladı. Ancak tek yaptığı geri doğru bir adım atıp yatağın üzerine oturmak oldu. Ne yerdeki kıyafetlerini almaya yeltendi ne de başka bir şey.

Görüşü, duyuşu gibi düşünme yetisi de geri gelmişti. Kafasının içinde ki sesler geri gelmişti..

Gözleri seslere karşı büyüdü. Dehşetle baktı karşısında ki boş duvara. Bacaklarından geçirdiği taytı sonunda giymeyi başaran telaşlı Rüya tekrar seslendi.

"Cesur.."

Korkuyordu. Endişeliydi. Cesur'un şu an ne yaşadığını anlayamadığı için kendine kızgındı.

Yerde ki sweati gördü. Bu Cesur'undu. Eliyle sweati yakaladığı gibi ona doğru ilerledi. Tam önünde durup elinde ki sweati göstererek "hadi bana yardım et" dedikten sonra tıpkı bir çocuğu giydirir gibi önce başından geçirdi sweati sonra kollarından.

Cesur adeta cansız bir manken gibi davranırken Rüya üstünü giydirip yeniden elleriyle başını tutup kaldırdı.

"Cesur ne olur kendine gel. Biraz çabala lütfen."

İstiyordu ama yapamıyordu.

Koca bir bilinmezlik onu yutmuştu adeta. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Kafasında çalan hangi sesi dinleyeceğini bilmiyordu.