Narkotik || Yarı Texting (+18)

vingt-trois

Uzun zamandır bölüm atamadım evet

Çunkuu Abimin Kankası final vereceğinden onunla uğraşmam gereki -_-

Neyse siz bana kızacaksınız yinede biliyorum dndndmamlq

Medyada ki şarkıyı açmanız gereken yeri belirttim

Hadi iyi okumalar

...

"E madem pazar günü izinlisin niye gelmiyorsun yaa!"

Trip dolu bir sesle konuşan Ceren'e baktım. Geçen gün gittiğimiz mekana yarın akşamda gideceklerdi ve ısrarla benide çağırıyordu.

"Ama Ceren söyledim ya, tonla ödevim var. Pazar çalışmasam bile diğer her gün iş var. Yetiştiremiyorum ödevlerimi."

Bıkmadan kendimi açıklamaya devam ettim. Ceren biraz çocuksu biriydi. Ama zaten onu böyle seviyorduk. Kendine uygun bir hareketle kollarını birbirine bağlayarak  arkasına yaslandı ve alt dudağını sarkıttı.

"Küstüm sana."

Yine kendimi açıklamak için nezaket dolu bir cümle kuracaktım ki Gamze lafa girdi.

"Lan olum bu kız psikoloji okuyo. Aloo? Ağır dersleri var niye ısrar ediyorsun çocuk gibi."

Bana göre daha keskin dilli arkadaşım Gamze yine Gamze'liğini yapmıştı. Ceren omuz silkti.

"Bu kızın eğlenmeye hakkı yok mu?"

Cümlesinden sonra gözleri şaşkınlıkla açıldı. Neye şaşırdığını anlamaya çalıştığım sıra bir ses geldi kulağıma.

"Bence var."

Daha sesin kimden ve nereden geldiğini bile algılayamazken oturduğum sandalye hafifçe geriye çekildi. Hareket eden sandalyeyle korkarak ayağa sıçradım. Arkama döndüğümde ise tüm vücudumu kaskatı kesecek kadar büyük bir şok dalgası geçirmiştim.

Çünkü az önce konuşanda sandalyemi çekende Cesur'du.

Cesur.

Cesur Yurdakul.

Hani şu aşık olduğum adam.

"C-cesur?"

Şaşkınlığımın ultra derecede sesime yansımasına engel olamdım. O ise şaşkınlığımı asla aldırış etmedi. Onun yerine tuttuğu sandalyeyi bırakıp konuştu.

"Seni bahçede bekliyorum. Konuşmamız gerek."

Sadece bunları söyleyip benden bir cevap bile beklemeden adımlamaya başladı. Gitmeden hemen önce takılı olan kulaklığında ki tuşa basarak durdurmuş olduğu müziği yeniden başlatmıştı.

O masadan uzaklaşırken ben öylece aynı ifade ile arkasından bakıyordum. Yanıma gelmesine ayrı benimle konuşmasına ve beni çağırmasına ayrı tün bunların ilk kez yaşanmasına ise apayrı şaşırıyordum.

"Aloo!"

Bacağımda dürtülmem ile kendime gelip bağıran Ceren'e baktım.

"Kızım beş kere seslendik donup kaldın!"

Ceren'in ve Gamze'nin yüzünde de benim kadar olmasa bile şaşınlık yer alıyordu. Kafam yerine geldiğinde ilk iş sandalyenin arkasına astığım çantamı alıp omzuma geçirdim.

"Cesur Yurdakul ve sen!"

Heyecanlı bir sesle konuşmuştu Ceren. Hala şaşkındı.

"Nassıı yaa! Hemen her şeyi anlat bizee."