Narkotik || Yarı Texting (+18)

Onze

Selamlar. Uzun zamandır yazamadım burayı. Bu nedenle normalde tex bölüm yazacakken vaz geçip normal yazmak istedim.

Geçen bölümüde normal yazdım. Ancak neredeyse hiç satır arası yorum yapmadınız.

Yorumlarınız benim için çok önemli. Yorumlarınızı esirgemeyin.

İyi okumlar.

...

"Rüya!"

Koluma vurup beni uyaran Gamze'ye döndüm. Acıyan kolumu tutup yüzümü buruşturdum.

"Ne oldu?"

Çatık kaşlarıyla az önce baktığım yere bakıp geri bana döndü. "Kaç kez uyardım seni, çocuktan gözlerini bir kaç saniye ayır bari. Hayır, o fark etmiyor olabilir. Ama sen o kadar uzun bakıyorsun ki etraftan geçen biri bile anlar."

Omuz silktim.

Umurumda değildi ki bu.

Hiçbir şey söylemeden yine tam karşımda ki masaya çevirdim gözlerimi. Gamze sesli bir nefes daha verdi. Ben ise gözlerimi aynı noktada tutmaya devam ettim. Sanki yaptığı en ufak bir hareket bile önemliymiş gibi karşımda ki adamı seyrediyordum.

Dağınık saçları, yorgun ifadesi ve hep aynı tarzda olan kıyafetleri...

Tam anlamıyla dün ki gibiydi.

Hep aynı Cesur'du işte.

Her zaman oturduğu masada, tek başına, asla çıkarmadığı beyaz kulaklığıyla oturuyordu. Kulağında hangi müziğin çaldığını merak ediyordum. Ya da telefonunun ekranında olan ve bakışlarını bir saniye bile ondan ayırmadığı, ilgilendiği şeyi. Ancak bunları öğrenemezdim.

"Ben kalkıyorum, birazdan dersim başlayacak."

Gamze boş sandalyeye bıraktığı çantasını alarak ayağa kalktı. Benim dersime daha yarım saat vardı. Bu yüzden oturduğum yerde kalmaya devam ettim. Kısa vedalaşmamızdan sonra o kantini terk ederken ben hala aynı pozisyonda Cesur'u izliyordum.

Onu izlerken aklımdan çıkmayan, onu gördüğüm ilk güne ait anılar yine ortaya atmıştı kendini.

Hande Hanım'ın kliniğinde onu gördüğüm gün tanıdık gelen yüzünü bir türlü hatırlayamamıştım. Ancak kısa zaman önce onu gördüğüm ilk yere gittiğimde bir an da aklımda canlanıvermişti her şey.

20.02.2021

"Ya Rüya, oraya gitmeyelim. Orası çok yüksek ben korkuyorum."

Yalvarırcasına konuştu genç kız. Arkadaşını ikna etmek adına. Ancak Rüya, hayatında gördüğü ilk uçurum sayılabilecek o yüksek yere çıkmaya kararlıydı. Arkadaşını peşinden sürüklemeye devam etti. İstemeye istemeye ona eşlik eden Gamze, gözünü bir an olsun uçurumdan ayırmadı. Şu an kıyısında yürüdükleri denize uzanan uçurum çok yüksek değildi belki. Ancak Gamze'yi korkutabilecek seviyedeydi.

Yutkunup bakışlarını Rüya'ya indirecekken uçurumun ucunda gördüğü şeyle duraksadı. Bu karartı, bir insan mıydı?

Yaklaştıkça daha dikkatli bakan Gamze gördüğü şeyin ne olduğunu anladığında ayaklarını bir çivi gibi yere çakarcasına durdu.

"Rüya! Uçurumun kenarında biri var!"

Bu sözüyle Rüya'da kafasını kaldırıp bakmıştı. Haklıydı. Tam orada, en kenarda bir beden ayakta dikiliyordu. Ancak buradan o kadar küçük görünüyordu ki, kimdi, kaç yaşındaydı, veya kız mı erkek mi anlaşılmıyordu.